Το νεογέννητό μου κλαίει γοερά. Τι να κάνω?
Όταν το βρέφος κλαίει απαρηγόρητα και γοερά για τον οποιοδήποτε λόγο είναι καλό αρχικά να ελέγξουμε ότι δεν πεινάει, ότι δεν είναι βρεγμένη η πάνα του και θέλει άλλαγμα, ή ότι δεν νυστάζει. Παράλληλα, εφόσον η μαμά προσπαθεί να το ηρεμήσει , είναι πολύ ωφέλιμο να το πάρει στην αγκαλιά της και να παραμείνει ακίνητη αντί να αρχίσει να το ταρακουνάει και να το κάνει βόλτες μέσα στο σπίτι. Το ταρακούνημα και οι βόλτες λειτουργούν σαν ένας λάθος συναγερμός ότι υπάρχει κάποια απειλή. Και φυσικά υπάρχει! Το παιδί της μαμάς κλαίει! Ωστόσο, είναι θεμελιώδες να καταλάβει το παιδί ότι δεν πανικοβάλλεται κι εκείνη και να μην του προκαλέσει επιπλέον ένταση και περιττό άγχος ή ανασφάλειες. Εάν η μητέρα παραμείνει ήσυχη, τότε κι εκείνο θα ξανανιώσει ασφάλεια στην αγκαλιά της ακούγοντας την καρδιά της και θα ηρεμήσει. Αρκεί να έχει υπομονή για τα πρώτα τρία λεπτά το πολύ που θα κρατήσει το γοερό κλάμα. Αυτή η διαδικασία μπορεί να φαντάζει αδιανόητα δύσκολη προς εφαρμογή για “παλιές” μαμάδες, ή ακόμα και για ανθρώπους που πανικοβάλλονται εύκολα ή που είναι πιο νευρικοί, αλλά μια μαμά που έχει τη γνώση είναι πάντα δυνατή να το πετύχει! Αρκεί να το θέλει! Για να το καταλάβει κανείς καλύτερα, φανταστείτε να έχετε εσείς ως ενήλικοι τα νεύρα σας γιατί νυστάζετε αλλά δυσκολεύεστε να κοιμηθείτε και να έρθει κάποιος να σας ταρακουνάει για να χαλαρώσετε… Πώς θα νιώσετε? Πιο ήρεμοι αποκλείεται πάντως… Και κάπως έτσι αρχίζουν τα όρια… και το χτίσιμο της εμπιστοσύνης! Δίδεται τόση έμφαση στην αγκαλιά της μαμάς , όχι γιατί δεν μπορεί ένας μπαμπάς να κάνει το ίδιο, παρά γιατί στους πρώτους μήνες ζωής το βρέφος είναι σε απόλυτη εξάρτηση από την μητέρα του και την έχει απόλυτα και αποκλειστικά ανάγκη. Αναγνωρίζει ως πλήρως οικεία τη μυρωδιά και τη ζεστασιά της μαμάς του αφού μεγάλωσε μέσα στο σώμα της μαζί της. Κατά συνέπεια η μαμά είναι η απόλυτα σίγουρη επιλογή φροντιστή του παιδιού που μπορεί να του παρέχει αυτή την γαλήνη άμεσα.
*** Οι συμβουλές αναφέρονται σε μαμάδες που ήταν προετοιμασμένες συνειδητά ότι επιθυμούν να αποκτήσουν οικογένεια, και που η κατάσταση της ψυχικής ή της σωματικής τους υγείας τους επιτρέπει να προσπαθήσουν να υιοθετήσουν κάποιες εναλλακτικές συμπεριφορές προσέγγισης του παιδιού τους.
*** Δεν αποτελώ την τέλεια μητέρα, καθώς αυτή δεν υπάρχει. Είναι σίγουρο όμως ότι κάνω και θα κάνω το καλύτερο που μπορώ με δεδομένες τις εκάστοτε συνθήκες της ζωής μου, προσπαθώντας να ισορροπώ ανάμεσα στις γνώσεις του επαγγλέματος αλλά και στο μητρικό ένστικτο και τις μητρικές ανάγκες και επιθυμίες. Και θα περιμένω… Θα περιμένω για τη σκληρή κριτική αξιολόγησης από το παιδί μου όταν εκείνο μεγαλώσει αρκετά και αποκτήσει εμπειρίες και κριτική σκέψη.
Πηγή Εικόνας: pixabay.com
