Τα τέσσερα δομικά συστατικά της Διαλεκτικής Συμπεριφορικής Θεραπείας
Η Διαλεκτική Συμπεριφορική Θεραπεία αποτελείται από τέσσερα βασικά συστατικά:
- Ατομική ψυχοθεραπεία συχνότητας μία έως δύο φορές την εβδομάδα. Ο ατομικός θεραπευτής θεωρείται στην πλειονότητα των περιπτώσεων ως ο κύριος θεραπευτής που φέρει και την ευθύνη για τα θέματα που αφορούν τη θεραπεία. Είναι υπεύθυνος για το θεραπευτικό σχεδιασμό και την επιβεβαίωση της προόδου της θεραπευόμενης, για τη βοήθειά της στην εφαρμογή των υπόλοιπων τρόπων λειτουργίας της θεραπείας, καθώς και για τη διαχείριση των κρίσεων και των δυνητικά αυτοβλαπτικών συμπεριφορών.
- Εκπαίδευση στις δεξιότητες. Η εκπαίδευση γίνεται τις περισσότερες φορές ομαδικά χωρίς να αποκλείται και η ατομική εκπαίδευση σε δεξιότητες. Ο ομάδα συναντιέται μία φορά την εβδομάδα για 2 ώρες περίπου και έχει χαρακτήρα ψυχοεκαπιδευτικό και όχι ψυχοθεραπευτικό. Ο κάθε κύκλος της ομάδας έχει διάρκεια ένα έτος και αποτελείται από τέσσερεις ενότητες: αυτο-επικέντρωση, ρύθμιση του συναισθήματος, αντοχή στη δυσφορία, διαπροσωπικές σχέσεις. Η ομάδα είναι ανοικτή, το κάθε μέλος μπορεί αν θέλει να παρακολουθήσει και για δεύτερη φορά τον κύκλο της εκπαίδευσης ενώ νέα μέλη μπορούν να ξεκινήσουν την ομάδα στην αρχή της κάθε ενότητας.
- Τηλεφωνική παρέμβαση στην κρίση σε 24ωρη βάση. Η παρέμβαση γίνεται στις περισσότερες περιπτώσεις από τον ατομικό θεραπευτή και έχει διπλό στόχο. Αφ' ενός την πρόληψη της αυτοκτονίας και αφ' ετέρου την χρήση των δεξιοτήτων με έκθεση στην πραγματικότητα, την στιγμή δηλαδή που χρειάζονται περισσότερο. Ο στόχος είναι να ενισχυθεί και να γενικευτεί η χρήση των νέων αυτών συμπεριφορών μέσα από το αίσθημα ανακούφισης και αυτο-αμοιβής που αισθάνεται ο ασθενής όταν κατορθώνει να ξεπερνά την κρίση χωρίς να ενεργοποιεί δυσλειτουργικές συμπεριφορές.
- Ομάδα συμβουλευτικής των θεραπευτών. Η ομάδα συναντίεται μία φορά την εβδομάδα και έχει διπλό στόχο. Να συζητήσει θέματα που αφορούν τη θεραπεία ώστε να διασφαλιστεί ότι ακολουθείται το μοντέλο ης ΔΣΘ και να στηρίξει τους θεραπεύτες στο έργο τους.
Τέλος, πολλές φορές συμπληρώνεται και με άλλες θεραπευτικές δραστηριότητες όπως είναι θεραπευτική ομάδα για τους ασθενείς, εξωτερική εποπτεία των θεραπευτών, οικογενειακή θεραπεία, χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής αν κρίνεται απαραίτητο και παρακολούθηση υποστηρικτικών προγραμμάτων για ειδικά θέματα (πχ ανώνυμοι αλκοολικοί).
Λιακοπούλου Έφη,
Ψυχολόγος, Θεραπεύτρια
