Month: <span>May 2022</span>

Μαμά Ακούς?

Κάποιοι φαντάζονται το να είσαι γονιός σαν ένα όμορφο παραμύθι. Μια ιστορία όπου η οικογένεια γίνεται μεγαλύτερη, οι παιδικές φωνές γεμίζουν χαρά το σπίτι, υπάρχει ο έρωτας, η αγάπη , το κέφι, η ξεγνοιασιά, κι ένα πλατύ χαμόγελο περιβάλλει τη ζωή τους. Στην πραγματικότητα η υπόθεση «μεγαλώνω παιδιά» είναι σοβαρή και δύσκολη. Είναι επίπονη. Είναι γεμάτη χαρές και αγάπη, αλλά και γεμάτη από αληθινές αγωνίες και προβλήματα.

Τη στιγμή που αναδύεται στη ζωή ο ρόλος «μαμά» συνήθως γεννιέται μαζί με το παιδί κι ένα ένστικτο: εκείνο της ευθύνης. Ευθύνη για την ασφάλεια, το μεγάλωμα, την προστασία, την εκμάθηση συμπεριφορών. Ευθύνη για την προσπάθεια να μεγαλώσει κανείς τα παιδιά του με τρόπο που θα τα βοηθήσει στην ενηλικίωσή τους να έχουν βάση τον ίδιο τους τον εαυτό.

Πονάς. Όχι μόνο όταν γεννάς. Πονάς και όταν το παιδί αρρωσταίνει, κι όταν χρειάζεται να του βάλεις όρια, να του μάθεις αποτελεσματικές και μη συμπεριφορές σύμφωνα με τις αρχές που επιθυμείς να το μεγαλώσεις, όταν του αρνείσαι κάτι που θέλει κι έχεις τους λόγους που τους εξηγείς αλλά εκείνο δεν μπορεί να σε εμπιστευθεί ακόμα και κλαίει. Πονάς και όταν το παιδί αποτυγχάνει και έχεις να εξηγήσεις τι σημαίνει αποτυχία και γιατί στη ζωή μας τη χρειαζόμαστε. Πονάς και όταν βλέπεις το παιδί σου να πληγώνεται. Πονάς κι όταν το βλέπεις να παίρνει «λάθος» δρόμους. Πονάς κι όταν αρχίζει να σε αφήνει έξω από την καθημερινότητά του. Πονάς κι όταν δεν ξέρεις αν νιώθει καλά μέσα του, αν είναι ευτυχισμένο. Πονάς όταν δεν έχεις πρόσβαση σε βασικές πληροφορίες για εκείνο καθώς δεν σε αφήνει να έχεις. Πονάς όταν δεν ξέρεις τις παρέες του. Πονάς όταν η επικοινωνία γίνεται τυπική. Πονάς όταν σου λέει ότι δεν το καταλαβαίνεις, γιατί μπορεί όντως να μην το καταλαβαίνεις. Πονάς που έχεις να αποδεχθείς ριζοσπαστικά ότι υπάρχουν και πράγματα που δεν ήξερες και δεν κατάφερες να του μάθεις. Πονάς που πρέπει να εμπιστεύεσαι το χρόνο.

Και φυσικά χαίρεσαι! Αγαπάς με όλο σου το είναι! Νιώθεις την καρδιά σου να χτυπά δυνατά συνέχεια! Συγκινείσαι με το κάθε επόμενο βήμα ζωής. Νιώθεις υπερηφάνεια για τα κατορθώματα και τις αρετές του παιδιού σου! Ενθουσιάζεσαι με τον τρόπο που μεγαλώνει κι αναπτύσσεται! Γεμίζει η ζωή σου αστερόσκονη που δεν εξηγείται και δεν περιγράφεται… Είναι ένα θαύμα που το έφερες στη ζωή… Το μεγαλύτερο θαύμα της ζωής… Η ίδια η νέα ζωή!

Μαμά ακούς?

Μαμά μιλώ για σένα…

Για σένα που με μεγάλωσες στα σπλάχνα σου, μοιράστηκες το σώμα σου, με κουβάλησες μέχρι να με γεννήσεις, με φρόντισες, με τάισες, μου έδωσες μορφή και ζωή…

Για σένα που πόνεσες να με γεννήσεις…

Για σένα που συγκινήθηκες μόλις με πρωτοκράτησες στην αγκαλιά σου…

Για σένα που πόνεσες ενώ με θήλαζες και το κορμί σου δεν το βάσταζες αλλά είχα προτεραιότητα εγώ…

Για σένα που ξαγρύπνησες, διαλύθηκες από κούραση μέχρι να κοιμηθώ, να ηρεμήσω, να ξανανιώσω ασφάλεια σ΄ένα μέρος άγνωστο, έξω από το σώμα σου πια…

Για σένα που μου δίδαξες ότι κι η αγκαλιά σου σημαίνει ασφάλεια…

Για σένα που ήσουν εκεί σε κάθε χαμόγελο…

Για σένα που ήσουν εκεί σε κάθε μου βήμα…

Για σένα που χαίρεσαι με τη χαρά μου, λυπάσαι με τη λύπη μου και προσπαθείς να με καταλάβεις κι ας μη με καταλαβαίνεις…

Για σένα που προσπαθείς να μου μαθαίνεις τις αποτελεσματικές συμπεριφορές στη ζωή και με περιορίζεις όταν θεωρείς ότι χρειάζεται…

Για σένα που κάνεις το καλύτερο που μπορείς με βάσει τις γνώσεις και τις δυνατότητές σου.

Μαμά ακούς?

Μαμά μιλώ για σένα…

Μαμά μιλώ για σένα που ξεχνάς ότι:

Καμία μαμά δεν είναι τέλεια.

Καμία μαμά δεν δημιουργήθηκε και κυκλοφόρησε αγκαλιά με μια εγκυκλοπαίδεια βημάτων σωστής ανάπτυξης του παιδιού της.

Καμία μαμά δεν χρειάζεται να γίνεται μαμά πολλών παιδιών επειδή έτσι επιτάσσει η κοινωνία.

Καμία μαμά δεν μπορεί να είναι ίδια με μια άλλη μαμά.

Καμία μαμά ενδεχομένως δεν μπορεί να είναι ίδια μαμά απέναντι στα διαφορετικά παιδιά της.

Κάθε μαμά έχει δικαίωμα να μαθαίνει μέσα από τα λάθη της.

Κάθε μαμά έχει δικαίωμα στην ενημέρωση ή στη βοήθεια από παιδαγωγούς, δασκάλους, ή ακόμα και από ειδικούς ψυχικής υγείας.

Μαμά Ακούς?

Μαμά μιλώ για το τι σημαίνει ΜΑΜΑ…

Μαμά σημαίνει αυτοθυσία.

Μαμά σημαίνει γυναίκα.

Μαμά σημαίνει  τροφός του σπιτιού.

Μαμά σημαίνει η σύζυγος του συντρόφου της.

Μαμά σημαίνει εργαζόμενη γυναίκα τόσο σε ένα επαγγελματικό πλαίσιο όσο παράλληλα  και μέσα στα πλαίσια του σπιτιού της.

Μαμά σημαίνει άνθρωπος με ανάγκες και επιθυμίες.

Μαμά σημαίνει σάκος του μποξ, αλλά όχι χωρίς μέτρο και σύνεση.

Μαμά σημαίνει κατανόηση, ριζοσπαστική αποδοχή.

Μαμά σημαίνει ζεστασιά.

Μαμά σημαίνει ασφάλεια.

Μαμά σημαίνει μια αγκαλιά γεμάτη.

Μαμά Ακούς?

Μαμά σου ζητώ να σε φροντίζεις…

Μαμά μην ξεχνάς και τον εαυτό σου. Γιατί αν εσύ δεν θα είσαι χαρούμενη και υγιής , δεν θα έχεις τη δύναμη να αντέχεις όλα τα παραπάνω. Και γιατί αν δεν έχεις καθόλου ποιότητα ζωής και βυθίζεσαι στα προβλήματα και τις αγωνίες σου, τότε τι νόημα έχουν όλοι αυτοί οι ρόλοι? Και γιατί εγώ που μεγαλώνω , ζω τη ζωή μου, κι αν θα ζεις μέσα από εμένα κάνεις κακό και σε εμένα και σε εσένα. Αξίζεις να είσαι ευτυχισμένη. Αξίζεις να χαμογελάς. Να σε φροντίζεις. Να κάνεις πράγματα για σένα. Να σε αγαπάς.

Μαμά Ακούς?

Μαμά μεγάλωσα…

Μαμά μεγάλωσα. Και δεν σε έχω ανάγκη όσο σε είχα. Επιθυμώ να είμαι ανεξάρτητος άνθρωπος. Μα πάντα μέσα μου θα ξέρω ότι όταν θα σε έχω ανάγκη θα μπορώ να βασιστώ σε σένα. Προσπάθησε να κατανοήσεις τη νέα συνθήκη ώστε να μην πληγώνεσαι. Μάλλον κάτι έχεις κάνει «σωστά» για να μη σε έχω ανάγκη. Άσε με να ζήσω χωρίς να προσπαθείς να με ορίσεις. Άσε με να επιστρέφω σε σένα όταν θα το κρίνω εγώ. Άσε με να σου δείξω ότι μπορώ πια όντως να εφαρμόσω τις δεξιότητες που μου δίδασκες τόσα χρόνια, γιατί πια όντως μεγάλωσα. Κι ας είμαι 20, 30, 40, 50, ξέρω ότι για σένα είμαι το παιδί σου το μικρό. Μα η φωλιά οφείλει να αδειάζει όταν κάποιος μεγαλώνει και καλείται να δημιουργήσει τον δικό του κύκλο ζωής. Και να θυμάσαι… αν αδειάσει η φωλιά δεν αδειάζει κι η αγάπη… μα η αγάπη δεν αποδεικνύεται «εκβιαστικά»… αντιθέτως… προσφέρεται απλόχερα αυθόρμητα ουσιαστικά και δοτικά όπως κανείς το νιώθει…

Μαμά σημαίνει: να ξέρεις και να αποδέχεσαι απόλυτα ότι το παιδί σου είναι δημιούργημά σου και όχι κτήμα σου.

Καμιά γυναίκα δεν χρειάζεται να γίνει μαμά αν δεν νιώθει ενήμερη και ψυχικά έτοιμη για έναν τέτοιο ρόλο, ότι κι αν θα μπορούσε να σημαίνει αυτό ατομικά για τον καθένα.

Τέλος, υπάρχουν και οι μαμάδες που φέρονται στα παιδιά τους απορριπτικά, κακοποιητικά, εγωκεντρικά, ακυρωτικά. Οι συμπεριφορές τους θα μπορούσαν να κατανοηθούν – εξηγηθούν στα  πλαίσια της μάθησης, θεωρώντας δηλαδή ότι φέρονται αναλόγως των βιωμάτων τους, των γνώσεών τους , αλλά σίγουρα και των ψυχικών τους επιβαρύνσεων. Δεν χάνουν τον όρο “μαμά” αλλά σίγουρα δεν συμβολίζουν σε ψυχολογικό επίπεδο προς τα παιδιά τους όλα τα παραπάνω όπως περιγράφηκαν .

 

Και λίγα λόγια ξεχωριστά για τη δική μου ΜΑΜΑ:

Μαμά σε ευχαριστώ για όλα και ευγνωμονώ για όλα. Για όλα όσα μου δίδαξες από το πρώτο λεπτό της ζωής μου μέχρι και σήμερα, για όλα όσα μου μαθαίνεις συνειδητά και ασυνείδητα χωρίς να προσπάθησες ποτέ να μου κάνεις “μάθημα”. Μάλιστα εύχομαι να γίνω η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου ως μαμά και η κόρη μου κάποτε να μπορεί να γράφει ή να λέει παρόμοια όμορφα λόγια για μένα. Είμαι περήφανη που έχω εσένα για μαμά. Γιατί με έμαθες πραγματικά να στέκομαι στα πόδια μου σε κάθε δυσκολία. Με ώθησες στην επιθυμία να αποκτήσω παιδεία τόσο ακαδημαϊκή όσο και κοινωνική μέσω των παραδειγματικών συμπεριφορών σου. Με έμαθες να έχω αξίες που σήμερα εκλείπουν αλλά είμαι περήφανη που δεν νιώθω διαφορετική μα πιο επαρκής και γεμάτη αυτοπεποίθηση που τις έχω: ανιδιοτελής αγάπη, σεβασμός, ειλικρίνεια, σύνεση, δικαιοσύνη, υπευθυνότητα, φιλότιμο, υπομονή, επιμονή, αισιοδοξία, γνώση είναι μόνο μερικές από αυτές. Σε ευχαριστώ που με έμαθες ότι αυτός που αξίζει είναι αυτός που δεν περηφανεύεται για αυτό που είναι, αλλά αυτός που παρουσιάζεται ως αυτός που είναι. Σε ευχαριστώ που είσαι εκεί , πάντα κάπου δίπλα μου ή πίσω μου στο δρόμο της ζωής μου, μα ποτέ μπροστά μου. Έμαθες να μη με ορίζεις πια, μα να με σέβεσαι. Άλλωστε αυτό προσπαθούσες να μου διδάξεις κι όσο ήμουν μικρή. Και τώρα που μεγάλωσα, όσο κι αν παραμένω μικρή, ξέρω ότι έχεις πετύχει με τα σωστά και τα λάθη σου. Η’ τουλάχιστον πέτυχες με τα μάτια τα δικά μου που δεν θα μπορούσα παρά να ήμουν ο πιο αυστηρός κριτής σου αφού λέγεσαι «ΜΑΜΑ ΜΟΥ».

Πηγή Εικόνας: Pixabay.com