Category: <span>ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ</span>

Η Ευγνωμοσύνη Στη Ζωή Μας

“Δεν είναι η ευτυχία που μας κάνει να είμαστε ευγνώμονες, αλλά η ευγνωμοσύνη που μας κάνει ευτυχισμένους.” – David Steindl-Rast

Η ευγνωμοσύνη είναι αρετή, είναι συναίσθημα, είναι κάτι τόσο απλό και παράλληλα τόσο δύσκολο για να το νιώσεις. Σημαίνει να δίνει κανείς σημασία στα απλά, τα καθημερινά, αυτά που πραγματικά μπορούν να του προσφέρουν σταθερά και απλόχερα το χαμόγελο στη ζωή του, αυτά που συνήθως δεν παρατηρεί κανείς ως σπουδαία καθώς τα θεωρεί δεδομένα.

Και τι κερδίζει κανείς με το να μάθει να αναγνωρίζει τους λόγους για τους οποίους να ευγνωμονεί για αυτά τα απλά καθημερινά πράγματα? Αναγνωρίζει το νόημα στη ζωή του, που δεν είναι στα χρήματα, ούτε στις μαγικές απολαύσεις: είναι σε όσα έχουμε γύρω μας αρκεί να τα δούμε, να τα εντοπίσουμε, να τα παρατηρήσουμε. Αποκτά έτσι ίσως κίνητρο να συνεχίζει. Αποκτά αυτογνωσία. Χτίζει τον αυτοσεβασμό του και το σεβασμό απέναντι σε όσους και όσα έχει γύρω του. Αναγνωρίζει σταδιακά το νόημα των βιωμάτων του, ακόμα και των αρνητικών και δυσάρεστων.

Ακολουθούν μερικά παραδείγματα για όσους δυσκολεύονται να σκεφτούν τα δικά τους:

Σήμερα ΕΥΓΝΩΜΟΝΩ για :

Το γεγονός ότι είμαι υγιής.

Το σπίτι μου που αποτελεί το καταφύγιο μου.

Τα συναισθήματα που υπάρχουν για να τα νιώθουμε και μας κινητοποιούν να κάνουμε πολλά πράγματα ή να αντιληφθούμε τι συμβαίνει και τα νιώθουμε. 

Την ειλικρίνεια με την οποία καταφέρνω να μιλάω στον κόσμο και η οποία με βοηθάει πάντα να  χτίζω πραγματικές σχέσεις.

Το γεγονός ότι κατάφερα να ξαναδιαβάσω βιβλία που μου αρέσουν.

Τα επιστημονικά άρθρα ψυχολογίας που είναι εύκολα προσβάσιμα για το ευρύ κοινό και δίνεται η δυνατότητα ενημέρωσης για πολλά βασικά θέματα της καθημερινότητας από εξειδικευμένους επιστήμονες. 

Τα κάστανα που έβρασα και απολαύσαμε οικογενειακώς για να καλωσορίσουμε τον χειμώνα.

Τον ήλιο που βγήκε και φώτισε το χαμόγελό μου. 

Τον καφέ που κατάφερα να απολαύσω στο στολισμένο μπαλκόνι μου , μονη μου για λίγη ώρα.

Την προσπάθεια που έκανα να μαγειρέψω ένα διαφορετικό φαγητό.

Την απόφαση που πήρα να αγοράσω δύο γλάστρες για το μπαλκόνι μου και να προσπαθήσω να διατηρήσω τα λουλούδια στο χρόνο χωρίς να επιτρέψω να μαραθούν. 

Την προσπάθεια που έκανα να αλλάξω θέσεις στα διακοσμητικά αντικείμενα του σαλονιού μου και αυτό μου άφησε μια αίσθηση ανανέωσης. 

Την ευκαιρία που είχα να ξαναπαίξω επιτραπέζια παιχνίδια.

Τα βιβλία ζωγραφικής που κυκλοφορούν και για αρχάριους.

Την αγαπημένη μου πολύχρωμη κούπα που μου φτιάχνει το κέφι.

Τα χρώματα στα ρούχα μου που μου προσφέρουν μια νότα αισιοδοξίας.

Τις ατελείωτες στιγμές γέλιου και τρυφερότητας που μοιράστηκα με την κόρη μου. 

Τη βοήθεια και αγάπη που δέχομαι από τον σύζυγό μου σε πρακτικά ζητήματα της καθημερινότητας σχετικά με τη φροντίδα του σπιτιού και του παιδιού, καθώς και για το γεγονός ότι με αντέχει και προσπαθεί να το επικοινωνεί. 

Τις σταθερές φιλικές σχέσεις που έχω στη ζωή μου επί πολλά συναπτά έτη , τις οποίες αναγάγω σε δεύτερη οικογένειά μου και γεμίζουν την ψυχή μου με αγάπη ακόμα κι αν δεν υπάρχουν καθημερινά στη ζωή μου.

Την αδερφή μου που με κάνει πάντα να χαμογελάω και μόνο που τη βλέπω προσδίδοντας νότες ζεστασιάς και αγάπης στη ζωή μου.

Τη μητέρα μου που είναι πάντα εκεί , με καταλαβαίνει με μια ματιά κι ας μην έχω όρεξη να εξηγήσω ή να μιλήσω ορισμένες φορές για θέματα που με απασχολούν.

Τον πατέρα μου που αποτελεί μια διακριτική ασπίδα ασφαλείας.

Τον σκύλο μου που υπάρχει, είναι εκεί για μένα και μου εκφράζει απλόχερα την αγάπη του ανεξαρτήτως συνθηκών ζωής.

Τους συνεργάτες μου που είναι πρώτα απ’ όλα Άνθρωποι, προσιτοί, και παράλληλα γεμάτοι γνώσεις.

Τα τηλέφωνα που αντάλλαξα με δυο φίλους μου για να ακούσω τα νέα τους. 

Το γεγονός ότι κατάφερα να σπουδάσω αυτό που ονειρευόμουν και τώρα απολαμβάνω την ικανοποίηση του να εξελίσσομαι διαρκώς και να είμαι παραγωγική. 

Το γεγονός ότι μέσω της ψυχοθεραπείας αλλά και της επιμόρφωσης μου και της εργασίας μου ως θεραπεύτριας ανά τα έτη, έχω χτίσει την αυτοεκτίμησή μου τόσο συμπαγώς, ώστε να μην επηρεάζομαι από συναισθηματικούς εκβιασμούς ή συναισθηματική κακοποίηση σε τέτοιο βαθμό που να καταρρέει το οικοδόμημά μου.

Το γεγονός ότι μέσω των θεραπευόμενών μου αποκτώ μαθήματα ζωής.

Το γεγονός ότι προσπαθώ διαρκώς να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος ώστε να νιώθω καλά μέσα μου.

Και φυσικά όλα τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι κάθε μέρα τα αναγνωρίζω όλα και ευγνωμονώ για αυτά. Δεν σημαίνουν ότι δεν έχω κι εγώ να αντιμετωπίσω καθημερινά προβλήματα όπως και κάθε μέσος άνθρωπος. Και οικονομικά ζητήματα υπάρχουν, και θέματα υγείας στους δικούς μου ανθρώπους, και τσακωμοί και διαφωνίες, και άγχη, και πιέσεις και αγωνίες και τα πάντα. Όμως η ευγνωμοσύνη με βοηθά να αποκτώ μια νότα αισιοδοξίας μέσα στα προβλήματα της καθημερινότητας. Αγαπώντας και εκτιμώντας όσα και όσους έχω δίπλα μου καταφέρνω να προχωράω στη ζωή μου. Αγαπάω εμένα, αγαπάω τη ζωή. Και παράλληλα μπορώ να νοηματοδοτώ και πιο εύκολα όλα τα δύσκολα που μπορεί να συμβαίνουν. 

Εσείς βρήκατε λόγους για να ευγνωμονείτε σήμερα?

Πηγή Εικόνας: pixabay.com

Αγαπητό μου 2021

Αγαπητό μου 2021, 

Καλώς όρισες!

Δεν έχω ιδιαίτερα παράπονα από την χρονιά που έφυγε αν και ήταν ριζοσπαστικά διαφορετική για τη ζωή μου. Το μόνο που αληθινά μου έλειψε ήταν οι αγκαλιές με τους δικούς μου ανθρώπους – συγγενείς και φίλους, καθώς και η δυνατότητα να τους βλέπω από κοντά. Ωστόσο είμαι ευγνώμων πρώτον γιατί είμαστε υγιείς εγώ και οι δικοί μου άνθρωποι, αλλά και δεύτερον επειδή παρατήρησα ότι οι αληθινές και ουσιαστικές σχέσεις που έχω στη ζωή μου διατηρήθηκαν και ενισχύθηκαν μέσω διαφορετικών οδών επικοινωνίας. Από την άλλη μεριά, πολύς κόσμος έχασε τη ζωή του, αρρώστησε, έμεινε μόνος του, στερήθηκε τους δικούς του ανθρώπους, απέκτησε περισσότερα οικονομικά προβλήματα, είχε δυσκολία πρόσβασης στις υπηρεσίες ψυχικής και σωματικής υγείας, κατέφυγε σε μη αποτελεσματικές συμπεριφορές για να αντέξει όλα όσα του συνέβησαν.

Πέρα από όλες τις δυσκολίες, κατά την προηγούμενη χρονιά που έφερε την εσωστρέφεια στον κόσμο, πολλοί μίλησαν για επιστροφή στις αξίες μας. Συνήθως όμως οι καταστάσεις μεταφράζονται από τον καθένα ανάλογα με τις ανάγκες και τις επιθυμίες του. Έτσι πολλές φορές οδηγούμαστε να χάνουμε το νόημα και να αντιμετωπίζουμε διάφορες περιστάσεις εγωκεντρικά. Έχουμε μάθει να εναντιωνόμαστε στους κανόνες. Έχουμε μάθει να κρίνουμε εύκολα. Έχουμε μάθει να προσβάλλουμε τον απέναντι για όσα δεν μας αρέσουν σε εκείνον. Απεναντίας δεν μας αρέσει να μας κρίνουν εύκολα, αλλά ούτε φυσικά και να μας προσβάλλουν κατά τον ίδιο τρόπο. Έχουμε μάθει να δίνουμε και αν δεν λάβουμε ό,τι δώσαμε θυμώνουμε και παραπονιόμαστε. Έχουμε μάθει να προσπαθούμε να παραβιάζουμε τα όρια του άλλου χωρίς καν να παρατηρούμε αν πράττουμε με αυτό τον τρόπο. Δεν έχουμε μάθει να αγαπάμε με όλη μας τη δύναμη. Δεν έχουμε μάθει να εκτιμάμε την ψυχική και σωματική μας υγεία.

Αγαπητό μου 2021, αν επιθυμείς να μας φέρεις κάποια δώρα, τότε εγώ επιθυμώ υγεία: ψυχική και σωματική, καθώς δεν είναι δεδομένες. Επιπλέον, αφήνω μια υπενθυμιστική και βασική λίστα που θα ήταν καλό να την μοιράσεις σαν αστερόσκονη σε όλους μας: 

Αυτοσεβασμός: σημαίνει εκτίμηση προς τον εαυτό, και κατακτιέται μέσω του να με φροντίζω, να σέβομαι τις ανάγκες μου, να ανταποκρίνομαι στις υποχρεώσεις μου, να βασίζομαι πρώτα στον εαυτό μου και μετά σε όσους με περιβάλλουν, να φέρομαι με αξιοπρέπεια πρώτα προς τον εαυτό μου και έπειτα προς τους άλλους. Δεν πρέπει να μπερδεύεται με την εγωπάθεια, τον εγωκεντρισμό και τον ναρκισσισμό. 

Γέλιο: είναι η πηγή της ζωής και το χρειαζόμαστε σε αφθονία. Πρόκειται για την αυθόρμητη, πηγαία έκφραση χαράς και δεν πρέπει να συγχέεται με το ψεύτικο γέλιο που αποτελεί την άμυνα ή το προσωπείο κάποιου.

Αυθεντικότητα: πρόκειται για την αληθινή, πραγματική παρουσίαση του εαυτού μας, δηλαδή με όλα τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας μας  – θετικά και αρνητικά. Δεν πρέπει να συγχέεται με τα χαρακτηριστικά που θα επιθυμούσε κάποιος να έχει οπότε τα προβάλει έντονα επιδεικνύοντας τα.

Σεβασμός: σημαίνει εκτίμηση και συμμόρφωση στα όρια που θέτει κάποιος είτε προς τον εαυτό του είτε προς τα όρια των άλλων. Δεν είναι ωφέλιμο να αναμένεται μονόπλευρα. Ο σεβασμός του εαυτού χτίζεται μέσω ποικίλων τρόπων αυτοφροντίδας. Εάν δεν μάθουμε να σεβόμαστε τον εαυτό μας είναι δύσκολο να καταφέρουμε να σεβόμαστε τους άλλους.

Αγάπη: τη χρειαζόμαστε στη ζωή μας ανιδιοτελή, πραγματική, αστείρευτη. Αληθινή αγάπη δεν υπάρχει όταν παρέχεται υπό προϋποθέσεις ή όταν αναμένονται ανταλλάγματα. 

Ευγνωμοσύνη: σημαίνει να εκτιμώ όσα έχω ανά ημέρα, ανά στιγμή, να αναγνωρίζω την αξία τους και το τι μου προσδίδουν στη ζωή μου. Να αρκούμαι σε αυτά. Να παίρνω χαρά από αυτά. Από τα μικρά, τα ανιδιοτελή, τα απλά, τα απλοϊκά, αυτά που καθημερινά μπορώ να έχω ή να κάνω και συνήθως τα προσπερνώ ως δεδομένα. Να ευχαριστώ για τους ανθρώπους που είναι εκεί για μένα. Μια χρωματιστή κούπα που μου φτιάχνει τη μέρα είναι μια χρωματιστή κούπα που μου φτιάχνει τη μέρα, και ένας άνθρωπος που όταν τον ακούω με κάνει να χαμογελάω είναι ένας άνθρωπος που όταν τον ακούω με κάνει να χαμογελάω.

Αυτογνωσία: σημαίνει να προσπαθώ να γνωρίσω τον εαυτό μου με τα προτερήματα και τα μειονεκτήματα μου σε μια αέναη διαδικασία, όντας σε ετοιμότητα να με παρουσιάζω αυθεντικά. Όποιος έχει τη δύναμη ψυχής να βελτιώνεται ως άνθρωπος, είναι ωφέλιμο να αναζητά στη ζωή του τέτοια μονοπάτια ανεξαρτήτως δύσκολων ή εύκολων ετών που πέρασαν ή θα ξανάρθουν.

Ζήστε το σήμερα γιατί οι λεπτομέρειές του κάνουν τη διαφορά για το αύριο που θα έρθει. Χτίστε την ημέρα σας ώστε να αυξάνεται το κίνητρο σας για την αναζήτηση και κατάκτηση νέων στόχων στη ζωή σας. Φροντίστε τον εαυτό σας, αναζητήστε την επαφή με τους δικούς σας ανθρώπους και αυξήστε όποια δραστηριότητα ή συνήθεια σας κάνει να χαμογελάτε συχνότερα! Να ευγνωμονείτε για όσα έχετε γιατί δεν είναι δεδομένα για όλους. Παρουσιαστείτε με αυτοπεποίθηση! Γελάστε με την ψυχή σας όταν έρχονται οι ευκαιρίες. Δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές. Η ζωή είναι εδώ. Αγκαλιάστε την με τα όλα της! 

Αγάπη προς τον Εαυτό Σημαίνει

  • Να με περιποιούμαι / φροντίζω τόσο ως προς τη σωματική όσο και ως προς την ψυχική μου υγεία καθημερινά
  • Να κανω ευχάριστα πράγματα για τον εαυτό μου με πρωτοβουλία δική μου
  • Να θέτω βραχυπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους στόχους δικούς μου
  • Να χτίσω το όραμά μου για τη ζωή μου, κι ας μην καταφέρω να πετύχω όλα όσα θα σκεφτώ μέχρι τα βαθειά μου γεράματα
  • Να μου επιτρέπω να ονειρεύομαι
  • Να μάθω να χτίζω φιλίες, καθώς κανείς δεν νιώθει πλήρης αν ζει μόνος του
  • Να μου επιτρέψω να ζω συντροφικά 
  • Να μου επιτρέπω να μοιράζομαι τα συναισθήματά μου με ειλικρίνεια 
  • Να διεκδικώ από τους άλλους όσα αντιλαμβάνομαι ότι μπορούν να με κάνουν περισσότερο χαρούμενο 
  • Να ζητάω αυτό που επιθυμώ
  • Να αρνούμαι να κάνω όσα δεν θέλω
  • Να χτίζω την ποιότητα της ζωής μου πολύπλευρα
  • Να αναρωτιέμαι τακτικά τι αν άλλαζα στη ζωή μου θα ένιωθα ότι τη ζω όπως επιθυμώ σε γενικές γραμμές
  • Να προσπαθώ να ισορροπώ τα “θέλω” με τα “πρέπει”
  • Να φροντίζω το σώμα μου μέσω του τρόπου που τρέφομαι, του τρόπου που γυμνάζομαι ή κινούμαι
  • Να φροντίζω να ξεκουράζομαι
  • Να φροντίζω να κάνω ετήσιους ελέγχους στην υγεία μου και να λαμβάνω τα συνταγογραφημένα ή μη φάρμακα όταν τα συστήνει ένας γιατρός
  • Να αποφεύγω τις ψυχοδραστικές ουσίες ειδικά εφόσον εκείνες αποτελούν πηγή εξάρτησης για εμένα ή πηγή ψευδούς ρύθμισης άλλων συναισθημάτων
  • Να βρίσκω τα κίνητρά μου να συνεχίζω να προχωρώ και να πορεύομαι στην καθημερινότητά μου, ακόμα κι αν υπάρχουν έντονες δυσάρεστες καταστάσεις που διαχειρίζομαι σε κάποια χρονική περίοδο
  • Να με επιβραβεύω για ο,τιδήποτε προσπαθώ ενώ δυσκολεύομαι, και να ευγνωμονώ για όσα έχω 

 

Πηγή Εικόνας: pixabay.com

Η Ανθρώπινη Καλοσύνη Και Η Ανθρώπινη Κακία

Ποικίλες μελέτες της ανθρώπινης συμπεριφοράς συγκλίνουν στο γεγονός ότι η ανθρώπινη συμπεριφορά είναι μαθημένη και εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από ποικίλους παράγοντες όπως η οικογένεια στην οποία μεγαλώνει το άτομο, οι γενετικές του καταβολές, η προσωπικότητά του όπως αυτή διαμορφώνεται στα πρώτα χρόνια της ζωής του, ο κοινωνικός του περίγυρος, καθώς και τα στρεσσογόνα γεγονότα που ενδέχεται να του συμβούν. 

Κατά αυτό τον τρόπο υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που χτίζουν σταδιακά την υγιή εικόνα του εαυτού τους, αποκτούν αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση, καθώς και βασικές αξίες στη ζωή τους όπως είναι ο σεβασμός. Αυτοί οι άνθρωποι τείνουν να έχουν περισσότερες θετικές σκέψεις τόσο για τους εαυτούς τους όσο και για τον περίγυρό τους, προβάλουν την καλοσύνη τους είτε με τα λόγια τους είτε με τις πράξεις τους, γίνονται δοτικοί, και προσπαθούν να νοηματοδοτούν τις συμπεριφορές που δεν τους αρέσουν χωρίς απαραίτητα αυτό να σημαίνει ότι δεν πληγώνονται. 

Κατά αντίθεση, υπάρχουν και οι άνθρωποι που στο λόγο τους και στη συμπεριφορά τους υπερέχει η υποτίμηση, η προσβολή, η επίκριση των άλλων. Αυτοί οι άνθρωποι τυγχάνει να έχουν χαμηλότερα επίπεδα αυτοεκτίμησης με αποτέλεσμα να έχουν την τάση να επιτίθενται κάθε φορά που απειλείται το “εγώ” τους. Συγκεκριμένα, προβάλλουν αυτά τα χαρακτηριστικά στο λόγο και στη συμπεριφορά τους, όχι απαραίτητα επειδή ο χαρακτήρας ενός συνομιλητή τους είναι εξίσου επιθετικά διακείμενος, αλλά κυρίως επειδή οι ίδιοι δεν νιώθουν όμορφα με τον εαυτό τους την εκάστοτε χρονική στιγμή. Σε αυτή την περίπτωση υπερέχει το συναίσθημα της ανασφάλειας το οποίο υποκινεί τη συμπεριφορά. Μερικές φορές είναι οι ίδιοι άνθρωποι που ζητούν ή αναμένουν με βεβαιότητα ανταλλάγματα όταν προβαίνουν σε πράξεις καλοσύνης.

Φυσικά, δεν διχοτομούνται όλοι οι άνθρωποι σε δύο κατηγορίες, αλλά και δεν υπάρχει κανένας που να μην έχει τις δικές του ανασφάλειες. Το ζητούμενο είναι ο τρόπος που ο καθένας μαθαίνει και προσπαθεί να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του ώστε να καταφέρνει να “χτίζει” και το σύνολο της ζωής του αντιστοίχως όπως ο ίδιος επιθυμεί. Ο κάθε άνθρωπος έχει τη δύναμη να γνωρίσει τον εαυτό του. Έχει τη δύναμη να αντιληφθεί, να κατανοήσει και να προσπαθήσει να τροποποιήσει τις συμπεριφορές που δεν του αρέσουν στον εαυτό του. Η αρχή και το τέλος αυτού του συνεχούς είναι μια αέναος διαδικασία που ονομάζεται αυτοεπίγνωση. Πρόκειται για μια διαδικασία που κατακτιέται με ψυχικό κόπο, υπομονή, επιμονή και θεραπευτική βοήθεια για όσους πραγματικά δυσκολεύονται να κατανοήσουν ή να διαχειριστούν με εναλλακτικούς τρόπους ορισμένες βαθειά ριζωμένες μη αποτελεσματικές τους συμπεριφορές. 

Πηγή Εικόνας: pixabay.com

Βάλε χρώμα στη ζωή σου!!!

Υπάρχουν πάρα πολλοί λόγοι για να βάλουμε χρώμα στη ζωή μας με επίγνωση , ειδικά τη στιγμή που η πληροφόρηση γύρω μας στοιχίζεται αρκετά συχνά από αρνητικές ειδήσεις, αλλά και σε γενικότερο πλαίσιο  μιας και η καθημερινότητά μας επιτάσσει τη διαχείριση πολλαπλών προβλημάτων ή καταστάσεων τα οποία έχει κανείς την τάση να προσέχει. Σαν αποτέλεσμα του βιώματος των ποικίλων δυσκολιών, υπάρχει η φυσιολογική τάση να αυξάνονται τα αρνητικά συναισθήματα τα οποία απαιτούν διαχείριση και τα οποία έχει την ροπή ο άνθρωπος να προσέχει περισσότερο εφόσον τον απασχολούν. 

Η προσοχή διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη διαδικασία της μάθησης. Παράλληλα όλοι τείνουμε να έχουμε επιλεκτική προσοχή, υπό την έννοια του τρόπου που επιλέγει κανείς να επεξεργαστεί τις πληροφορίες της πραγματικότητας. Πολλές φορές λοιπόν τείνουμε να προβαίνουμε σε μια γνωσιακή διαστρέβλωση, δηλαδή να εστιάζουμε σε μια φοβογόνο ή αρνητική πλευρά της πραγματικότητας, καθώς τη βιώνουμε σαν να μπορούμε να δούμε μόνο το ένα μέρος της, συνήθως το αρνητικό, και όχι ολόκληρη την ρεαλιστική πραγματικότητα.

Σίγουρα υπάρχουν πολλοί τρόποι να αντιμετωπίσει κανείς τέτοιου είδους γνωσιακές διαστρεβλώσεις, όπως για παράδειγμα να μάθει να κάνει αμφισβήτηση των σκέψεών του αλλά και παράλληλα να παρατηρεί περισσότερο τον εαυτό του. Η διαδικασία αυτή είθισται να διδάσκεται και να μαθαίνεται σε κάποιον μέσω της ψυχοθεραπείας. Επειδή όμως η ανάγκη να κάνουμε πιο όμορφη συνειδητά τη ζωή μας δεν είναι εφικτό για όλο τον κόσμο να χτισθεί μέσω της επιλογής της ψυχοθεραπείας, είναι καλό να σκέφτεται κανείς και άλλους πιο απλούς αλλά σημαντικούς τρόπους να αποδίδει έστω και μικρές χαρές στον εαυτό του.

Συγκεκριμένα, λοιπόν, το χρώμα στη ζωή κάποιου μπορεί να συνεισφέρει στη μείωση της τοξικότητας στην καθημερινότητα, στην αύξηση της φροντίδας για την ευεξία του, στην αύξηση των θετικών σκέψεων και των συναισθημάτων. Επίσης το χρώμα στη ζωή μας μπορεί να βοηθήσει την έναρξη ενός ταξιδιού με τη φαντασία στις αναμνήσεις κάποιου, σε εικόνες που έχει ζήσει. Όλα τα παραπάνω έχουν σαν στόχο τη μείωση αρνητικών συναισθημάτων που κατακλύζουν την καθημερινότητα, τη δημιουργία μιας αληθινά θετικής εικόνας ανάμεσα στα προβλήματα ώστε τα τελευταία κάπως να εξισορροπούνται, ή ακόμα και τη βελτίωση των δεξιοτήτων όλων μας μέσω της εκμάθησης χρήσης των αισθήσεων μας με επίγνωση.

Παρακάτω δίδονται μερικά απλά παραδείγματα με τρόπους που μπορεί να προσθέσει κανείς το χρώμα στη ζωή του, ενώ παράλληλα έχει την παρώθηση να μην τους παρατηρεί και να τους προσπερνά ως δεδομένους.

  • Βαφή κάποιου τοίχου σε υπνοδωμάτιο ή σε άλλο χώρο του σπιτιού με έντονο χρώμα της αρεσκείας κάποιου
  • Αλλαγή ρούχων ή εσωρούχων και γενικότερα αξεσουάρ που μπορούν να φτιάξουν τη διάθεση ακόμα και με μικρές εύκολες τροποποιήσεις που υπάρχουν ήδη στην ντουλάπα κάποιου
  • Φυτά που μαζεύει κανείς από τα δέντρα στο δρόμο ή που αγοράζει: μπορεί να τα τοποθετήσει κάποιος σε ένα βάζο και να απολαμβάνει τη μυρωδιά και το χρώμα τους
  • Κεράκια με χρώμα
  • Φωτογραφίες στους τοίχους: αναμνήσεις από ταξίδια, αστείες στιγμές με τους φίλους , όμορφες οικογενειακές στιγμές μπορούν να αλλάξουν τη διάθεση κάποιου όταν επιλέξει να τις διακοσμήσουμε σε θέση που θα τις βλέπουμε 
  • Εξώφυλλα αγαπημένων περιοδικών που μπορούν να δημιουργήσουν ένα συλλεκτικό άλμπουμ φωτογραφιών είτε εναλλακτικά διακοσμητικά καδράκια
  • Αλλαγή τραπεζομάντηλου, σουπλά ή σουβέρ: το χρώμα κοντά στα σκεύη μαγειρικής ή στο χώρο όπου τοποθετούνται μπορεί να βελτιώσει την αίσθηση της απόλαυσης συνδυαστικά ή μη με την παρατήρηση της γεύσης. Ωστόσο το χρώμα στο τραπέζι προσδίδει παράλληλα και απλά χρώμα στον χώρο του σπιτιού.
  • Η χρήση μιας κούπας για τον καφέ με χρώμα ή σχέδιο επιλογής
  • Οικιακά καθημερινά σκεύη με χρώμα που μπορεί να βρει κανείς πολύ φθηνά στο εμπόριο
  • Λουλούδια που διατηρούνται στο χρόνο
  • Ενασχόληση με την κηπουρική
  • Η χρήση ενός αναπτήρα με χρώμα ή χιουμοριστικό σχέδιο
  • Κουρτίνες ή σεντόνια ή πετσέτες με χρώμα
  • Βάψιμο γλαστρών σε διάφορα χρώματα

Το να προσθέσει κανείς χρώμα στη ζωή του σίγουρα δεν αποτελεί λύση στα προβλήματά του. Ο μοναδικός στόχος είναι να αρχίσει κάποιος να δίνει σημασία και σε πράγματα που δεν συνηθίζει αλλά και να προσθέτει νότες χαράς που μπορούν να αποτελέσουν σταδιακά πηγές ευχαρίστησης. 

Πηγή Εικόνας: pixabay.com

Η Απόκτηση της Αυτοεκτίμησης

Πολλοί θεραπευόμενοί μου έρχονται στο γραφείο και κατά καιρούς με ρωτούν: “Μα πώς θα αποκτήσω αυτοπεποίηθηση?” “Υπάρχουν δέκα συμπεριφορές που μπορώ να πράττω ώστε να αποκτήσω αυτοπεποίηθηση?”, “Όλοι μιλούν για αυτοπεποίθηση αλλά εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί δεν έχω και δεν μπορώ να αποκτήσω”.

“Αυτοπεποίθηση σημαίνει να ξέρεις ότι είσαι ο ένας και μοναδικός και να το τονίζεις σε όλους όσους συναναστρέφεσαι ?”  (εσφαλμένη πεποίθηση)

Αντιθέτως, πρόκειται για την αέναη διαδικασία αναγνώρισης του ευατού μας. Άλλωστε το γνώθις εαυτόν διαρκεί για όλα τα χρόνια της ζωής μας.

Για να “χτίσω” αυτοπεποίθηση πρέπει να μάθω ποιος είναι ο εαυτός μου, να τον αγκαλιάσω, να τον καλωσορίσω στη ζωή μου, να τον παρουσιάσω αυθεντικά στους γύρω μου, να ζω με ειλικρίνεια και σεβασμό μαζί του, να τον υπολογίζω στην καθημερινότητά μου.

Πώς μπορώ να αποκτήσω αυτοπεποίθηση αν δεν ξεκινήσει κανείς από την αυτοεκτίμηση? 

Και τι σημαίνει αυτοεκτίμηση? 

Σημαίνει να γνωρίζω κατά το δυνατόν τον εαυτό μου και να αποδέχομαι τόσο τις αρετές όσο και τα ελαττώματά του. 

Σημαίνει να με σέβομαι.

Σημαίνει να ευγνωμονώ για όσα έχω στη ζωή μου.

Σημαίνει να θέτω στόχους και σταδιακά να προσπαθώ να τους κατακτώ. 

Σημαίνει να μου λέω “μπράβο” όταν καταφέρνω έστω και ένα μικρό βήμα από όσα θα ήθελα, χωρίς πάντα να περιμένω την επιβράβευση από τον περίγυρό μου.

Σημαίνει να οραματίζομαι το μέλλον της ζωής μου. 

Σημαίνει να βρίσκω δραστηριότητες να απασχολώ τον εαυτό μου στον ελέυθερό μου χρόνο.

Σημαίνει να μου διασφαλίζω ελεύθερο χρόνο.

Σημαίνει να αναγνωρίζω τις αξίες μου και να τις στηρίζω.

Σημαίνει να τολμώ μειώνοντας τους φόβους μου και αντιμετωπίζοντάς τους.

Σημαίνει να αναγνωρίζω τις συμπεριφορές μου που χρήζουν βελτίωσης και να μην προβαίνω σε αυτομομφή όταν αυτό δεν είναι αληθές.

Σημαίνει να διεκδικώ για τον εαυτό μου και να μην αναβάλω την επίλυση των προβλημάτων μου αναθέτοντάς τα στους οικείους μου. 

Σημαίνει να με αγκαλιάσω για όλα όσα είμαι!

 

Πηγή εικόνας: pixabay.com

 

Πού βαδίζεις άνθρωπέ μου?

Πού βαδίζεις άνθρωπέ μου?

Αναγκάστηκες να κλειστείς στον εαυτό σου… να έρθεις σε επαφή μαζί του … να σε γνωρίσεις… να αναστατωθείς… να βαρεθείς… να τσακωθείς … να αγχωθείς…  να χαρείς… να αγαπήσεις…

Αναγκάστηκες να μείνεις αρκετές ώρες μόνος σου ή και με ελάχιστη παρέα…

Αναγκάστηκες να σε παρατηρήσεις ή και να επιλέξεις να μη σε παρατηρήσεις καθόλου…

Αναγκάστηκες να βρεις νέου είδους απασχολήσεις μέσα στο σπίτι…

Αναγκάστηκες να βρεις έγκυρους ή μη λόγους να βγεις από το σπίτι… 

Οδηγήθηκες ξαφνικά σε αύξηση των εξαρτήσεων… αύξηση των ναρκωτικών… αύξηση του αλκοόλ … αύξηση του καπνίσματος… αύξηση των παρορμητικών συμπεριφορών… αύξηση των ηλεκτρονικών παιχνιδιών… αύξηση των ξεσπασμάτων του θυμού σου… αύξηση της κατανάλωσης συναισθηματικού φαγητού… Έκανες διαφήμιση του εαυτού σου ακόμα κι αν ήταν αυτή που επέλεξες κι όχι η ακριβής πραγματικότητά σου με τα συνοδά ανθρώπινα συναισθήματα… 

Μα τι συνέβη? Προβληματίζεσαι άραγε άνθρωπε του σήμερα? Άνθρωπε της τεχνολογίας και του κυνηγιού της εξέλιξης? Άνθρωπε που θες να είσαι αρεστός στον κύκλο σου αλλά χωρίς πραγματικά να αφήνεις να σε μάθει κανείς από τον κύκλο σου?

Άραγε θυμάσαι τις αξίες με τις οποίες μεγάλωσες?

Άραγε θυμάσαι να οραματίζεσαι το μέλλον σου?

Άραγε αναλογίζεσαι ποιοι θα ήθελες να είναι οι στόχοι σου?

Άραγε ενδιαφέρεσαι πραγματικά να εξελιχθείς? Μα να εξελιχθείς σαν άνθρωπος και όχι σαν έναν επαγγελματία που μοιάζει με ένα καλά ρυθμισμένο μηχάνημα? 

Μήπως θυμάσαι τι σημαίνει αυτοσεβασμός και σεβασμός των οικείων σου ή και γενικότερα του περιβάλλοντός σου?

Μήπως θυμάσαι τι σημαίνει “αυτοθυσία”?

Άραγε γνωρίζεις ότι ακόμα κι ο πόνος, και η θλίψη, και η αγωνία έχουν κάποιο νόημα στη ζωή μας και μας διδάσκουν πάντα κάτι? 

Άραγε γνωρίζεις τι σημαίνει θέτω τα όριά μου κι ας μην γίνονται αρεστά στους γύρω μου? Ή μήπως μπερδεύεσαι με το πώς θα καταφέρεις να γίνεις ο ίδιος αρεστός περισσότερο , οπότε και αποφεύγεις να θέτεις όρια? 

Πού βαδίζεις τελικά άνθρωπέ μου? 

Ποτέ δεν είναι αργά να ανασυνταχθείς… Να οραματιστείς… Να επαναπροσδιοριστείς… Να διαβάσεις… Να εκπαιδευθείς… Να αντιμετωπίσεις τη ζωή σου με ειλικρίνεια… 

Πηγή Εικόνας: medium.com

8 Λεπτά

Τί είναι ?

Η δύναμη ?

Όταν μένεις στα γνωστά ή όταν περιμένεις τα άγνωστα?
Όταν δοκιμάζεις το νέο , ή όταν δοκιμάζεσαι από το παλιό?
Όταν αντέχεις τους άλλους , ή όταν αντέχεσαι μόνος σου ?
Όταν συγκρατείς τα ντεσιμπέλ της φωνής σου , ή όταν δεν συγκρατείς
τα δάκρυα των ματιών σου?
Όταν διώκεις ενόχους , ή όταν διώκεσαι ως αθώος ?
Όταν υποφέρεις το βάρος του κακού , ή όταν καταφέρεσαι εις βάρος του ?

Βάρος?

Τί είναι βάρος ?

Είναι η συναλλαγματική της απώλειας .
Μόνο όταν χάσεις κάτι , μαθαίνεις τί ζύγιζε .

Ένας λυπημένος άνθρωπος βλέπει ένα ποτήρι , με το νερό ως την μέση .
Να προσπαθήσουμε να τον πείσουμε ότι είναι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο ,
ή να του θυμίσουμε απλά την άγρια ομορφιά του να διψάς ?

Σωστότερο ?

Τί είναι ?

Ένας παίκτης . Άλλη μια νίκη ? Ή να τον μάθουμε , επιτέλους , να παίζει σωστά ?

Ένας επιτυχημένος . Ο πλούτος , ή η αποδοχή ? Η μόρφωση ή η αναγνωρισιμότητα ?

Τί είναι επιτυχία ?

Ένα παιδάκι έχει 10 παιχνίδια . Σημαντικότερο ?

Τί είναι ?

Να τού πάρουμε το 11ο , ή να τού αφιερώσουμε χρόνο για να μάθει να παίζει με τα 10 ήδη υπάρχοντα ?

Η κρίση ?

Τί είναι ?

Κρίση είναι μια ωραία ελληνική λέξη που σημαίνει απόφαση .

Ωραίος ?

Τί είναι ?

Ωραίος είναι αυτός που είναι στην ώρα του .
Ωραίος είναι ο συνεπής .
Ωραία είναι η συνέπεια και , μάλιστα , εξ ορισμού .

Τί είναι ?

Κόμπο στο λαιμό τον λένε – το ξέρω ,
αλλά δεν είναι .
Κλείσε τα ματια σου ,
δεν είναι κόμπος , σού λέω !

Τί είναι ?

Ακόμα ?

Άσχημος ?
Τί είναι ?
Άσχημος είναι το στερητικό α και το σχήμα , σε μια λέξη .
Άσχημος σημαίνει
απουσία σχήματος .
Ανύπαρκτη σημασιολογικά λέξη για ανθρώπους .
Όλοι οι άνθρωποι έχουν κάποιο σχήμα .
Δεν υπάρχουν άσχημοι άνθρωποι !

Και η επιτυχία ? Τί είναι λοιπόν η επιτυχία ?

Ένας επιτυχημένος. Μόνο ένας είναι . Ο συμφιλιωμένος . Αυτός που ήρθε σε κατανόηση . Αυτός που έμαθε γιατί βασανίζονται τόσο οι άνθρωποι . Και όταν το έμαθε , επιζήτησε την αυτοεξόντωση , για να γλιτώσει από τον ετεροαφανισμό . Και σώθηκε . Γελώντας , Γέλασε πολύ με τους ανθρώπους , κάνοντας την αρχή με τον ίδιο του τον εαυτό . Αυτός είναι ο επιτυχημένος . Αυτός που παίρνει στα σοβαρά την ζωή , όχι την ζωή του . Αυτός που γέλασε για την ψυχή του , όχι με την ψυχή του , και την έσωσε .

Η ευτυχία ?

Τί είναι ?

Είναι το ευ και η τύχη . Είναι η καλή τύχη .
Είτε εύχεσαι σε έναν άνθρωπο να είναι ευτυχισμένος , είτε τού εύχεσαι «καλή τύχη» , είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα .

Μια σκέψη ?

Τί είναι ?

Αν ο σκηνοθέτης της ζωής είναι η τυχαιότητα , μια σκέψη , τί είναι ? Ο σεναριογράφος ? Ο πρωταγωνιστής ? Ο κομπάρσος ? Τίποτα απ’ όλα αυτά . Μια σκέψη είναι ο αμήχανος από μηχανής θεός , είναι αυτή που γυρίζει την κάμερα στην αθέατη , αλλά υπαρκτή , γωνία .

Η κατοχή ? Η αντοχή ? Η υπεροχή ? Η αποχή ?
Γιατί τόσες ερωτήσεις ? Δεν είσαι γενναίος να απαντήσεις μόνος σου ?
Τί είναι γενναιότητα ?
Να δυναμώνεις μια αιρετική σκέψη , ή να την σωπαίνεις ? Να τιμάς το μέτρο της ανθρώπινής σου φύσης , ή να μετράς το τίμημά της?

Η ανθρώπινη φύση ?

Τί είναι ?

Είναι αυτή που μπορεί να αντέξει τα πάντα : πείνες , διωγμούς , αδικίες , ξεριζωμούς , συκοφαντίες, εθνοκαθάρσεις , διαπομπεύσεις , κρεματόρια , φυλακές , τα πάντα .
Η ανθρώπινη φύση μπορεί να τα αντέξει όλα .
Όλα , εκτός από ένα : να της γυρίσεις την πλάτη .

Πορεία ζωής?

Τί είναι ?

Πώς φαίνονται τα χιλιόμετρα που έχεις γράψει ? Οι ιμάντες που έχεις αλλάξει ?
Όταν δίνεις τις απαντήσεις ή όταν θέτεις τα ερωτήματα?
Όταν ορίζεις την σιωπή σου ή όταν ορίζεσαι από τον θυμό σου ?
Και η σιωπή ?

Τί είναι ?

‘Οταν δεν μιλώ ή όταν δεν με ακούν ?

Νηπενθής ?

Τί είναι ?

Στερητικό νη και πένθος .
Αυτός που δεν δημιουργεί το πένθος ή αυτός που δεν αποδέχεται το πένθος ή αυτός που το προξενεί σε δεύτερο χρόνο , φορώντας αρχικά την μάσκα του καλοποιού ρύστη , όντας όμως ο κακοποιός ολετήρας ? To πρώτο , το δεύτερο ή το τρίτο ? Είναι η κοινωνία του 21 ου αιώνα . Είναι το δεύτερο .

Τί έχεις ?

Γιατί δεν έχεις διάθεση ? Γιατί είσαι λυπημένος ?
Σε ρωτάει τί σκέφτεσαι . Σού ζητάει να γράψεις . Δεν σε αφήνει όμως να μιλήσεις.
Στους θώρακες των ανθρώπων , η ασύρματη λειτουργία, φέρνει σιγή ασυρμάτου .
Γιατί δεν είσαι χαρούμενος ?
Δεν αποδεχόμαστε ότι , για κάθε ηδονή , αντιστοιχεί μια ακολουθούσα και απόλυτα ισοδύναμη οδύνη . Δεν αποδεχόμαστε οτι μια παλάμη μπορεί , εκτός απο το χάδι ,να προσφέρει και το χαστούκι . Δεν αποδεχόμαστε το τίμημα του δρόμου .

Και δεν βλέπουμε . Ότι το τίμημα του δρόμου είναι αστείο μπροστά στην μαγεία της ασφάλτου.

Η σκέψη ?

Τί είναι ?

Η καθισμένη , δίπλα στον οδηγό . Αυτό είναι η σκέψη. Τη νύχτα . Μια τυχαία νύχτα . Κάθε τυχαία συγκεκριμένη νύχτα . Δεν ακουμπά το τιμόνι , δεν κρατάει χάρτες . Στα σταυροδρόμια , δε λέει ούτε δεξιά , ούτε αριστερά .

Λέει μόνο , φόρα ζώνη , απόλαυσε το τοπίο , κι όταν ξημερώσει , συγχώρησε τον εαυτό σου , συνειδητοποίησε την στιγμή σου στον ήλιο . Είναι ανεπανάληπτη, νήπυστα άπιστη ,
σύντονη και σύντομη , περήφανη και περιφανής , φωταγωγημένη και φωτοδότρια και πάντα υποφωτισμένη .

Η στιγμή σου στον ήλιο .

Μια τυχαία σκέψη . Μια ζωή σαν μια στιγμή , ολόλαμπρη και κοχλάζουσα κάπου ανάμεσα στο εφήμερο «κάποτε,ξανά» και το επινύχτιο «ξανά , ποτέ » .

Δεν είναι κόμπος στον λαιμό , σού λέω !

Η μόνη περιοριστική αδυνατότητα είναι η αδυναμία για αφοβία . Ζωή σε στερητικό «Α» . Ζωή σε στερητικό «Ν» . Ζωή σε στερητικό «ΑΝ» . Ξεκόλλα από τα «ΑΝ» ! Με τα «ΑΝ» δε γράφτηκε ποτέ η Ιστορία !

Όχι . Όχι πια . Μη φοβάσαι . Αναφλέξου . Συνέχισε , και μη ρωτάς πού βγάζει ο δρόμος .

Αφού ο δρόμος είναι πανέμορφος , τί σε νοιάζει πού βγάζει ?

Ο έρωτας?
Τί είναι ?
Είναι το πήγαινε
σε έναν δρόμο
που έχει για αντίθετο ρεύμα του , τον θάνατο .
Ερωτευόμαστε από έξω προς τα μέσα .
Πεθαίνουμε από μέσα προς τα έξω .
Αυτός ο δρόμος δεν είναι πήγαινε-έλα .
Είναι έλα και πήγαινε .
Έρωτας ,
είναι το νηπενθές μας .
Είναι το πρώτο , πρώτα , και το τρίτο , δεύτερα .
Ομόρριζη λέξη με το ερωτώ .
Γνωστό εδάφιο , άγνωστο έδαφος .

Και σε αυτήν την απροσδιόριστη ήττα , νικάμε όλοι .
Οι δοκιμασίες γίνονται επιδοκιμασίες .
Και ο χαμένος , τα παίρνει όλα .

Η πανέμορφη ζωή πανηγυρίζει και εμείς ανοίγουμε τα χέρια διάπλατα .
Αγνοί , πάναγνοι και άναγνοι , αγνοημένοι , αγνώμονες και αγνοούμενοι , όλοι αγνοώντας .
Διώκτες και διωκώμενοι , δίπλα-δίπλα .
Έρωτας είναι η κερκίδα στην οποία όλοι καθόμαστε , ως ίδιοι .
Διάλεξε πού θες να κάτσεις . Να ξέρεις , όμως , τί εύχεσαι !

Κι εγώ ? Αυτό που έχω εντός μου ?

Τί είναι ?

Πώς μπορώ να δω το εντός μου ?
Ποιό είναι το διόδιο που πρέπει να πληρώσω για να περάσω εντός εαυτού ?

Από εκείνη τη μέρα , ανεβαίνω στο ίδιο τρένο , κάθε πρωί ,στο ίδιο δρομολόγιο , στην ίδια θέση .
Κάθε μέρα κοιτάζω έξω από το παράθυρο τα ίδια τοπία ,
στην ίδια διαδοχή σημείων .
Μπορεί να ανεβαίνω στο ίδιο τρένο κάθε μέρα ,αλλά κάθε μέρα το ανεβαίνω , ως ένας άλλος .

Έρωτας είναι να είμαι κάθε μέρα ένας ίδια άλλος .
Να μην αλλάξω για να μην τρομάξεις .
Να μην λιμνάσω για να μην βαρεθείς .
Κολλάω το μέτωπο στο τζάμι του συρμού και έρχομαι στην κατανόηση .

Η Ζωή είναι πανέμορφη γιατί είναι το μεγαλείο του να αισθάνεσαι .
Τα πάντα . Ακόμη και τον πόνο . Μα ο πόνος δεν είναι κακός ? Η μελαγχολία δεν είναι κακή ?
Τί ειναι η μελαγχολία ? Η μελαγχολία είναι η ευτυχία του να είσαι θλιμμένος , όταν είσαι θλιμμένος. Και η κατάσταση του να είσαι θλιμμένος , τί είναι ? Είναι ο διπλασιαστής της επερχόμενης χαράς . Το νερό δεν έχει γεύση . Κι όμως . Όταν διψάς , έχει . Το να πέσεις για ύπνο δεν είναι ηδονή. Κι όμως. Όταν η τελευταία φορά που ξύπνησες ήταν προχτές το πρωί ,είναι . Χαίρεσαι το χιόνι , γιατί δεν χιονίζει κάθε μέρα . Κοιτάς εκστασιασμένος έναν κεραυνό γιατί διαρκεί δέκατα του δευτερολέπτου . Αν διαρκούσε ώρες , δεν θα έδινες καμία απολυτως σημασία ! Η χαρά κι η ομορφιά χρωστούν την λάμψη τους , στην σπανιότητα της παρουσίας τους , και την προηγηθείσα στέρηση . Εκτιμάς την πληρότητα του να κοιμάσαι αγκαλιασμένος με την αγαπημένη σου , γιατί ξέρεις τί πάει να πει να κοιμάσαι μόνος σου . Η ζωή είναι ωραία , γιατί είναι δύσκολη . Αν ήταν μονίμως εύκολη , δεν θα ήταν όμορφη ! Μην φοβάσαι τις δυσκολίες . Στην ζωή , δεν μάς αποδυναμώνουν οι δυσκολίες , αλλά οι ευκολίες . Η δυσκολία σε στεφανώνει , η ευκολία σε μαλακώνει . Οι φτωχοί και οι πλούσιοι κάθονται στο ίδιο τραπέζι . Οι φτωχοί παρακαλούν για φαγητό , οι πλούσιοι παρακαλούν για όρεξη . Στο τραπέζι , υπάρχουν κενές θέσεις . Σε περιμένουν να καθίσεις . Διάλεξε πού θες να κάτσεις ! Πρόσεχε , όμως , πολύ τί εύχεσαι !

Κάθε επιστημονικό πόνημα , που πήγε τον άνθρωπο μπροστά , έγινε με πόνο και θυσία , όχι με ψέματα και κοροϊδία . Αλλά η κοινωνία είναι νηπενθής . Αποκαλεί τον πόνο κακό ! Κι αν ο πόνος ειναι κακός , ο γεωπόνος τί είναι ? Αυτός που πονάει την γη και εκείνη τού δίνει καρπούς . Ο πόνος είναι λοιπόν οδηγητικός και καλλιεργητικός . Μην φοβάσαι τον πόνο . Και η καλλιέργεια? Τί είναι ? Το καλό έργο . Να γιατί πονάμε , όταν ερωτευόμαστε . Γιατί μέσα από του πόνου το καλό έργο , αναδύεται από μέσα μας , η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας . Την φοβάσαι αυτήν την εκδοχή ? Όχι . Όχι πια . Μη φοβάσαι . Στον έρωτα , δεν ερωτευόμαστε το άλλο πρόσωπο . Το καλύτερο δικό μας πρόσωπο ερωτευόμαστε , που αναδύεται από το ιερό μαζί . Μη φοβάσαι ! Μόνο αυταναφλέξου . Συνέχισε , και μην ρωτάς πού βγάζει ο δρόμος. Κι αυτή η εκδοχή ? Πώς θα αναδυθεί από μέσα μας ? Χρειάζεται μια δίοδο ! Πώς την λένε αυτήν την δίοδο ?

Κάνω μια σκέψη .

Όλα είναι μια σκέψη .
Όλα είναι υπόθεση μιας εντολής .
Ολα είναι ένα δίπολο φωτός και σκοταδιού .
Έρωτας είναι το υποφωτισμένο ανάμεσα .
Πάντα .
Άκουσες ?
Η ζωή είναι υπέροχη .
Είδες ?
Κατάματα τον ήλιο !
Σε βαστώ σφιχτά .
Τί ? Δεν με βλέπεις ?
Κι ο κόμπος στον λαιμό σου , τί νομιζεις ότι είναι ?
Είναι που σε βαστώ και σ’αγκαλιάζω τόσο , μα τόσο πολύ σφιχτά ,
που σου πιέζω τον λαιμό σου με τον ώμο μου .
Δε νιώθεις έναν κόμπο .
Νιώθεις μια Θυσία .
Δεν χρειάζεται να με βλέπεις .
Κλείσε τα μάτια σου .
Φτάνει που με νιώθεις .
Νιώσε .
Μη με ψάχνεις άλλο .
Δεν έφυγα ποτέ .
Η ζωή είναι ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ , γιατί κινούμαστε μαζί .
Συν κινούμαστε .
Συγκινούμαστε .
Χωρίς δάκρυα .
Χωρίς στερητικά .
Ανόρια κι αέναα , χορικά και χωρικά .
Ο χώρος , δεν μπορεί να τεμαχιστεί .
Άρα , δεν υπάρχει χωρισμός !
Γιατί ο χώρος είναι ένας και απεριόριστος .
Κινούμαστε στον αδιαίρετο χώρο .
Εμείς τελειώνουμε .
Ο χώρος δεν τελειώνει .
Ο χώρος όμως , είναι νεκρός .
Κι εμείς , ζωντανοί !
Ο χρόνος τελειώνει .
Ο χρόνος όμως είναι ζωντανός .
Ο θάνατος κάνει τον χρόνο να τελειώνει .

Αν δεν υπήρχε ο θάνατος , ο χρόνος θα ήταν απεριόριστος και ατελείωτος και νεκρός και ένας .
Σαν τον χώρο .

Χάρη στον θάνατο , ο χρόνος ειναι ζωντανός , και τελειώνει .
Χάρη στον Θάνατο , η ζωή είναι ζωντανή και τόσο όμορφη !

Και τελειώνει .

Λατρεύουμε τον ήλιο , γιατί υπάρχουν οι νύχτες και τα σύννεφα
που περιορίζουν την παρουσία του .
Δίχως τις νύχτες και τα σύννεφα, ο ήλιος θα ήταν απεριόριστος και ατελείωτος και ένας και νεκρός. Θα ουσίαζε φυσικά και θα απουσιάζε ψυχολογικά .
Θα έκαιγε μόνο το δέρμα , όχι τις ψυχές μας !

Έπακρο ?

Τί είναι ?

Έπακρο σημαίνει επί της άκρης . Μέχρι εκεί που δεν παίρνει άλλο .
Έπακρο σημαίνει ολότητα και κάτι , σημαίνει 100,1 % .
Ζούμε και βιώνουμε και χαιρόμαστε και πονάμε και γλεντάμε
και θρηνούμε και ερωτευόμαστε
στο έπακρο ,
γιατί υπάρχει άκρη .
Και η άκρη αυτή , λέγεται Θάνατος .

Ο θάνατος ?

Τί είναι ?

Είναι η πανική τροχιά στο άχωρο άχρονο .
Είναι η στερνή διαφυγή που δεν έχει ούτε γυρισμό, ούτε πηγαιμό .

Η ζωή ?

Τί είναι ?

Η αβιογένεση της αφασίας , ο Γολγοθάς της φάσης και ο γύρος του θριάμβου
στο ‘Εβερεστ της κατάφασης .

Γεννιέσαι αφανής και γίνεσαι αειφανής .
Γεννιέσαι μάταιος και ωριμάζεις ουσιαστικός .
Γεννιέσαι αγεώργητος και μετουσιώνεσαι γεωργημένος .
Γεννιέσαι αμνήμονας και καταλήγεις μνημοφόρος .
Γεννιέσαι θνησιγενής και εξυψώνεσαι ζωηφόρος .
Γεννιέσαι τιμωρημένος και εξαγνίζεσαι νήποινος .
Γεννιέσαι αριθμημένος και ξεχωρίζεις νήριθμος .
Γεννιέσαι στιγματισμένος και πεθαίνεις έχοντας αφήσει το στίγμα σου στη γη και το χώμα .

Η θέωση αυτή είναι ακριβή .
Το μονοπάτι είναι πρωτοφανές , άγνωστο και ιδιωτικό , αλλά χωρίς ιδιωτικότητα .
Είναι η αναφορά στην ανηφόρα που οδηγεί στην κορυφή .
Μόνο μια ανηφόρα οδηγεί στην κορυφή .
Κι όσο πιο μεγάλη η ανηφόρα , τόσο πιο ψηλή κι η κορυφή , τόσο πιο συγκλονιστικό
και το τοπίο από εκεί πάνω που θα θαυμάσεις !

Ζωή , λέγεται αυτό το πανέμορφο ανηφορικό μονοπάτι της ενηλικίωσης στον κόσμο των συναισθημάτων .

Κι ο κόσμος ?

Τί είναι ?

Κόσμημα .Γι αυτό λέγεται έτσι .
Γιατί είναι όμορφος σαν κόσμημα .
Δεν υπάρχει άσχημος κόσμος !

Σε αγαπούν .
Δεν είσαι μόνος .
Σε αγαπούν .
Δεν είσαι μόνη .
Αγάπη .
Το να αγαπάς , είναι απλό .
Το να αγαπάς απλά , είναι το πιο δύσκολο πράγμα στον κόσμο .
Η απλότητα , είναι η πολυπλοκότερη σύνθεση του σύμπαντος .

Χαμογέλα και ζήσε
Και να ευγνωμονείς τον Θεό ,τους συνανθρώπους και τις πέτρες που πατάς ,
για το προνόμιο αυτό :
Δεν την κέρδισες την ζωή .
Σού χαρίστηκε .
Κέρδισες μόνο την χαρά .
Αυτή να σέβεσαι και να υπερασπίζεσαι
και να τρέμεις !
Η ζωή σού χαρίστηκε , όχι η χαρά !
Αυτήν την κατακτάς με αίμα , γι αυτό έχει τέτοια τρομερή γλύκα !
Και απειλείται συνέχεια με αναίρεση , γι αυτό έχει τέτοια τρομερή αξία !
Η ζωή , σού χαρίστηκε .
Μα εσύ , να
μη χαριστείς σε κανέναν !
Διαυγής και διέσπερος ,
βγες στον δρόμο κι ακολούθα ,
όχι τον δρόμο !
Την καρδιά !

Νύχτωσε . Μπαίνω στο αμάξι μου . Η αυτοδυναμία της δικής μου μοναξιάς , έχει τον λυρισμό της δικής μου πληγής . Οι πληγές , είναι ο τρόπος του Θεού για να μπορούμε να δούμε μέσα από αυτές , το εντός μας, και να το γνωρίσουμε . Οι πληγές είναι η δίοδος και το διόδιο , είναι το ύψωμα μιας παλιάς μάχης , που δόθηκε και χάθηκε . Μόνο αφού γνωρίσουμε το εντός μας , μπορούμε να το αποδεχτούμε . Και έτσι , να το αγαπήσουμε . Μόνο όταν αγαπήσουμε το άυλο μέσα μας , θα αγαπήσουμε και ό,τι ένυλο , έλλογο και άλογο , μάς περιβάλλει .

Περιβάλλον ?

Τί είναι ?

Είναι όλη η εξωατομική εμπειρία των χρόνων και των χιλιομέτρων . Βάζω πρώτη και σ’ακούω . Δεν ρωτάω πού βγάζει ο δρόμος . Δεν με νοιάζει πια . Η ευτυχία είναι κατεύθυνση , όχι προορισμός. Φοράω ζώνη κι ανοίγω το παράθυρο . Μπαίνει η νύχτα μέσα στο αυτοκίνητο υπό μορφή κρύου αέρα .

Όλα έχουν μια αρχή
Και όλα , έχουν ένα τέλος .
Όλα τελειώνουν .
Τίποτα δεν κρατάει για πάντα .
Εκτός από την στιγμή .

Η ατελής , θνητή συνέχεια των τέλειων αθάνατων ασυνεχών παντοτινών στιγμών , είναι το μνημείο της μνήμης του κάθε ανθρώπου . Είναι αυτό που περνάει στην ενδοκοσμική περαστική αιωνιότητα.

Δεν ξεχνώ .
Θυμάμαι .
Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ζω στο παρελθόν .
Το παρελθόν είναι ένας χώρος ήδη ηττημένος από το χτες .
Αυτή η μάχη έληξε .
Η θύμηση που δεν γίνεται θυμός , γίνεται ενθύμιο .
Αλλά ούτε και καρτερώ για την σαγήνη ενός μέλλοντος , που δεν ξέρω καν , αν θα είμαι εκεί
για να την γευτώ .
Αυτή η μάχη μπορεί να μην δοθεί ποτέ .
Το σπίτι μου είναι το παρόν .
Εδώ τάχτηκα να ζήσω .
Εδώ να νικώ κι εδώ να νικιέμαι .
Αυτή η μάχη δίνεται τώρα , και κερδίζεται ή χάνεται
στιγμή προς στιγμή .
Μην ψάχνεις όπλα
κι αντιπάλους
και αρένες
και θηρία .
Δεν υπάρχουν .
Δεν υπάρχουν σού λεω !
Αν ψάχνεις για τον πιο σπουδαίο σου αντίπαλο , ψάξε απλά έναν καθρέφτη .
Η μάχη διεξάγεται μέσα μας .
Εμείς είμαστε η μάχη !
Ο μάχη της ζωής κερδίζεται ή χάνεται μπροστά σε άδειες κερκίδες .
Κανένας επιβιωτής δεν πέρασε ποτέ απο ανώλεθρους τόπους .
Διεξαγόμαστε μαζί της .
Κάτω από το φως .
Και αδιαφορούμε για την έκβαση .
Ειμαστε ζωντανοί .
Και αυτό είναι μια πολύ μεγάλη νίκη , από μόνο του .
Μην αποστρέφεσαι τον πόνο !
Ο πόνος είναι η απόδειξη ότι είσαι ακόμη ζωντανός και συνεχίζεις να μαθαίνεις .
Ο πόνοι , τα λάθη , τα ταξίδια και οι γονείς ,είναι οι μόνοι δάσκαλοι του ανθρώπου !
Ήττα ? Ποιά ήττα ?
Καμία ήττα δεν σε κάνει να νιώθεις αρκετά νικημένος , κάτω από τον ήλιο ,
όταν το πάθος για την ζωή θριαμβεύει μέσα σου !
Συντρίβουμε τον εχθρό μας , όταν γελάμε .
Τον πατάμε στον λαρύγγι , όταν ευχαριστούμε τον Θεό .
Του παίρνουμε το κεφάλι , όταν μεριμνούμε για τους συνανθρώπους μας .
Τον εξαϋλώνουμε , όταν υποφέρουμε με αξιοπρέπεια και τιμή .
Η μάχη είμαστε εμείς !

Τί είναι ?

Αλήθεια τώρα ,

ρωτάς «Τί είναι ?» ?

Είναι τα μέρη που αγάπησες , κι οι δρόμοι που πήρες .

Είναι όσα άφησες πίσω σου , κι όσα πήρες μαζί σου .

Είναι εκείνη η αγάπη , που οδηγήθηκε στο φως , και την στιγμή που άνθισε , το ολοκλήρωσε , κι έγινε η χαρούμενη φωνή μιας ημέρας .

Είναι εκείνος ο έρωτας , που οδηγήθηκε στο σκοτάδι , και την στιγμή που αφανίστηκε , το φώτισε , κι έγινε η σφαγιασμένη κραυγή μιας νύχτας .

Είναι τα όνειρα που τόλμησες , κι έγιναν χίλια ταξίδια .
Μα πιο πολύ , είναι τα όνειρα που ηττήθηκαν , κι έγιναν χίλια κομμάτια .
Αυτά είναι που θα υπάρχουν για πάντα . Γιατί αυτά , δεν θα απομυθοποιηθούν ποτέ .

Είναι ο τρόπος που υπογράφεις την ζωή , όταν περπατάς μαζί με τους άλλους , και ο τρόπος που υπεργράφεις την γη , όταν την αυλακώνεις με τα βήματά σου , διασχίζοντάς την μόνος σου .

Είναι ο τρόπος με τον οποίο ανακαλείς ό,τι έκανε την καρδιά σου να χτυπήσει σαν τρελή . Ένας τρόπος γεμάτος από τρομερή τρυφερότητα και τρομερή σκληρότητα και τρομερό σεβασμό και τρομερή αλήθεια και τρομερή αγάπη ! Αυτός ο τρόπος μπορεί να μετασχηματίσει την χειρότερή σου αδυναμία , σε δυσυπολόγιστη δύναμη πυρός !

Είναι η μάχη που δίνεις με τον εαυτό σου , και δεν είναι μια μάχη που δίνεις μια φορά και τέλος . Είναι μια μάχη που δίνεις κάθε , μα κάθε , μα κάθε ημέρα . Είναι ένα Ολυμπιακό αγώνισμα δια βίου. Ο δυνατός της Δύναμης , θα ηττηθεί . Είναι θέμα χρόνου . Ο δυνατός της Αγάπης όμως , πάντα θα επιβιώνει .

Είναι το τραγούδι που ακούγεται , κι όταν μάλιστα ο ήχος του έρχεται από το κέντρο της καρδιάς σου , τότε ο δρόμος είναι μόνο ένας : ο δικός σου !

Είναι ο τρόπος και η τροπή του περάσματός σου κάτω από τον ήλιο !

Είναι το νόημα , που βρίσκεις μόνος σου , στην χειρότερή σου μέρα .

Ο θρίαμβος δεν είναι η νίκη .
Είναι το στοίχημα που βάζεις
πάνω στα σπασμένα κομμάτια της πίστης
να ξεκινήσεις ξανά από το μηδέν ,
μετά την συντριβή .

Αυτός είναι ο θρίαμβος .
Αυτό είναι ο Θρίαμβος .

Κοιτάω ψηλά , τον παγκόσμιο ουρανό , ψάχνω και βρίσκω τον ανίκητο ήλιο .

Ακόμη κι όταν εκείνος τελειώσει για σήμερα , μετά την ολοκλήρωση του ηλιοβασιλέματος , και αποσυρθεί για λίγο , μέχρι αύριο , εγώ θα συνεχίσω να τον βλέπω .

Για 8 λεπτά ακόμη . Όσο διαρκεί το ταξίδι των ακτίνων του ως την Γη . Τόσο θα ζει και το είδωλό του στον ορίζοντα ,στην ψυχολογική πραγματικότητα , και θα νομίζω ότι τον αντικρίζω ακόμη, ενώ στην πραγματική πραγματικότητα αυτός ήδη θα απουσιάζει , μέχρι την επόμενη μέρα .

Κλείνω τα μάτια . Αφήνομαι στη θέρμη του ηλιακού φωτός . Μια θέρμη που έρχεται απευθείας από το μακρινό τώρα , και το κοντινό παρελθόν . Μακρινό τώρα , γιατί η παροντική πηγή της θέρμης αυτής , βρίσκεται 149 εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά . Και κοντινό παρελθόν , γιατί ξεκίνησε την πύρινη πορεία της από τον γεννήτορά της , ήλιο , μόλις πριν από 8 λεπτά .
Μέσα σε 8 λεπτά , δεν προλαβαίνουν να συμβούν και πολλά .

Μόνο τα πάντα .

Βλέπω τον ήλιο με τα μάτια κλειστά .

Είμαι στο βεληνεκές του.

Πάντα θα είμαι .

Πάντα , θα είμαι .

Αθήνα , Οκτώβριος 2016

Πηγή Εικόνας: vimeo.com

Άλκης Ψυχογυιός

Οδοντίατρος – Χειρουργός – Υπερμαραθωνοδρόμος

Τηλ: 6944732599

Email: alkis_psyhogios@yahoo.gr

 

 

Χτίζοντας μια θετικότερη στάση ζωής

Ας υποθέσουμε ότι οι σκέψεις που κάνουμε μέσα στην ημέρα μπορούν να χωριστούν σε δύο (2) μεγάλα τσουβάλια. Αν παρατηρήσουμε τον εαυτό μας όταν κάποιος μας αιφνιδιάσει και μας ρωτήσει ποιο ήταν το σημαντικότερο γεγονός της ημέρας μας, συνήθως επιλέγουμε να απαντήσουμε κάτι από τα δυσάρεστα που μας έχουν απασχολήσει. Κατά συνέπεια οι αρνητικές σκέψεις γεμίζουν πιο εύκολα το ένα τσουβάλι που κουβαλάμε, και το άλλο συνήθως το ξεχνάμε να το γεμίζουμε ή ακόμα και να παρατηρούμε ότι όλο και κάτι έχουμε τοποθετήσει μέσα κατά τη διάρκεια της ημέρας μας.

Στόχος κάθε ατόμου τόσο για την καλυτέρευση της καθημερινότητάς μας όσο και προληπτικά για την ψυχική υγεία στο σύνολο, οφείλει να είναι η εκπαίδευση στον εντοπισμό, την παρατήρηση, και τελικά την ενσωμάτωση των θετικών σκέψεων και πράξεων μέσα στην ημέρα του. Καλό θα ήταν, λοιπόν, να αφιερώνουμε ένα εποικοδομητικό χρονικό διάστημα για τον εαυτό μας καθημερινά, προκειμένου να κάνουμε κάτι θετικό για τον εαυτό μας. Αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε μέσω δραστηριοτήτων, είτε μέσω φυσικής άσκησης, είτε μέσω διαλογισμού, είτε μέσω διαντίδρασης με άτομα που αγαπάμε, είτε μέσω προσφοράς προς άλλους που το έχουν ανάγκη, μέσω συμμετοχής σε ομάδες, είτε μέσω καλλιτεχνικής ευαισθητοποίσης και δημιουργίας. Ατομικά ο καθένας μπορεί να χρησιμοποιεί τη φαντασία του αποσκοπώντας να μετατρέψει τα θεωρητικά «απλά» που μας συμβαίνουν σε σημαντικά. Άλλωστε, το μυστικό της αλλαγής είναι η επικέντρωση όλης της ενέργειάς μας στη βίωση του παρόντος, αποβλέποντας στο χτίσιμο του μέλλοντος, και όχι στην πάλη του παρελθόντος.

Συναισθήματα – Τρυφερότητα

Η τρυφερότητα ανήκει στα ευχάριστα συναισθήματα και κατατάσσεται στα δευτερεύοντα που προέρχονται από τα πρωταρχικά. Είναι πολύ σημαντικό να μπορεί κάθε άτομο και να την προσφέρει στα αγαπημένα του πρόσωπα αλλά και να την αποδέχεται, γιατί με αυτό τον τρόπο μπορεί να παίρνει αγάπη, χαρά, να αισθάνεται ο καθένας συναισθηματικά πιο πλήρης.

Η τρυφερότητα μπορεί να δοθεί από τους γονείς στα παιδιά τους, στα αδέρφια μεταξύ τους, από τον ένα σύντροφο στον άλλο σύντροφο, ανάμεσα στους φίλους, ανάμεσα στα ζώα, και γενικά μπορεί να εκδηλωθεί σε οποιουσήποτε είδους ανθρώπινη ή μη σχέση.

Τρυφερότητα μπορεί να σημαίνει:

“μοιράζομαι”

“φροντίζω”

“σέβομαι”

“ανησυχώ”

“περιποιούμαι”

“χάδι”

“βλέμμα”

“φιλί στο μέτωπο”

“αγκαλιά”

“χαρά”

“αγάπη”

“έρωτας”

“κάλεσμα σε δείπνο”

“προσφορά δώρου”

“βαρκάδα”

“γλυκά λόγιᔨ

“λουλούδια”

“ύπνος αγκαλιά”

“κατανόηση”

“εκπλήξεις”

“μοίρασμα εργασιών κοινών”

“νοιάξιμο”

“εκτίμηση”

“πραότητα”