
Όταν θελησα να ζήσω πιο ήρεμος
Ξεκίνησα να κάνω ψυχοθεραπεία έχοντας δει την πολύ θετική αλλαγή στην ψυχολογία της αδερφής μου. Εκείνη την περίοδο η δουλειά μου και κάποια οικογενειακά προβλήματα με άγχωναν ιδιαίτερα σε βαθμό που δεν τα αντιμετώπιζα έγκαιρα. Όλα αυτά συσσωρευτικά λειτούργησαν σαν ένας βραχνάς που άλλαζε συνολικά την ψυχολογία μου και κατ’ επέκταση τη συμπεριφορά μου με τους γύρω μου. Τότε δια της αποφυγής ήθελα και ήλπιζα ότι κάποια στιγμή όλα αυτά θα τελειώσουν από μόνα τους κι εγώ το μόνο που θα μπορούσα να κάνω εκείνη τη στιγμή θα ήταν να το περάσω όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα καπνίζοντας χασίς και κάνοντας πράγματα που η απόλαυση θα μου έπαιρνε τη σκέψη μακριά από αυτά που με προβλημάτιζαν έστω και για λίγο.
Σε μια έκλαμψη αυτοπαρατήρησης σύγκρινα το πώς ήμουν πριν από κάποιους μήνες με το πώς είμαι τώρα, και αν αυτό το πράγμα συνεχιστεί πόσο εύκολο θα ήταν να ξεμπλέξω και να έχω μια φυσιολογική χαρούμενη ζωή. Αυτό με ώθησε να πεισμώσω φτάνοντας στο άλλο άκρο, δηλαδή κάνοντας καθημερινή γυμναστική, τρώγοντας πολύ υγιεινά, και εννοείται χωρίς χασίς. Το συναισθηματικό κενό όμως δεν καλυπτόταν, κάνοντάς με μερικές φορές επιθετικό και πολύ αυστηρό με τον εαυτό μου και με τους άλλους γύρω μου. Ένιωθα υπεράνθρωπος αλλά δεν με γέμιζε τίποτα σχεδόν, ίσως γιατί είχα ξεχάσει να περνάω καλά μέσα από μικρές χαρές στην καθημερινότητά μου.
Τότε προχώρησα στο επόμενο βήμα να ξεκινήσω ψυχοθεραπεία. Σιγά σιγά με υπομονή και δουλειά από μέρους μου, άρχισα να γνωρίζω καλύτερα τον εαυτό μου, να αυτοπαρατηρούμαι, να ελέγχω τα συναισθήματα και τη σκέψη μου, και να βρίσκω λύσεις. Επιπλέον συνειδητοποίησα ποια μικρά πράγματα μου δίνουν χαρά και ποια όχι. Άρχισα να εκτιμώ περισσότερο τον εαυτό μου και τη διαφορετικότητα των γύρω μου. Το άγχος μου καταλάγιασε και ο ύπνος μου έγινε φυσιολογικός γιατί νιώθω πιο σίγουρος για εμένα και πιο ευτυχισμένος. Έμαθα να αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα εν τη γεννέση του επιλύοντάς το.
Αν είχα παρατηρήσει νωρίτερα τον εαυτό μου, ότι δεν περνάει καλά και δυσκολεύεται παρατεταμένα, θα είχα επισκεφθεί νωρίτερα την ψυχολόγο. Αλλά και πάλι, η μικρή οδύσσεια στην εύρεση του εαυτού μου σαν την Ιθάκη, με γέμισε εμπειρίες και γνώσεις που δύσκολα θα λησμονηθούν γιατί χαράχτηκαν στο μυαλό μου με τα πιο έντονα συναισθήματα που είχα νιώσει ποτέ έως τότε.
“Γιάννης”