Θεραπεία Οξέος Μανιακού Επεισοδίου
Η θεραπεία του οξέος μανιακού επεισοδίου περιλαμβάνει κυρίως φαρμακοθεραπεία και τοποθέτηση ορίων στη μανιακή συμπεριφορά του ασθενή. Η νοσηλεία σε ένα τμήμα που κλειδώνει με ή όχι σωματική καθήλωση μπορεί να είναι απαραίτητη σε έντονη διέγερση του ασθενούς γιατί τον καθησυχάζει, μετά από επεξήγηση ότι ο λόγος της απομόνωσης δεν είναι η τιμωρία. Επίσης, τα αντιψυχωσικά μπορεί να ελαττώσουν αποτελεσματικά τον τρόμο, την επιθετικότητα, την παρανοϊκότητα και τη σύγχυση του ασθενή. Τέλος, πολλές εργασίες έχουν δείξει ότι το λίθιο είναι αποτελεσματικό κατά 70% περίπου στην πρόληψη τόσο των μανιακών, όσο και των καταθλιπτικών επεισοδίων της Διπολικής Διαταραχής. Παρ’ όλα αυτά, και σε ασθενείς σε θεραπεία συντήρησης με λίθιο υπάρχει πιθανότητα να συμβούν οξέα καταθλιπτικά (ή μανιακά) επεισόδια που απαιτούν αντικαταθλιπτική αγωγή επιπρόσθετα με τη χορήγηση λιθίου. Βέβαια, κατά τη χορήγηση των αντικαταθλιπτικών στη Διπολική Διαταραχή χρειάζεται προσεκτική παρακολούθηση γιατί μπορεί να προκαλέσουν μανία.
Όσον αφορά την ψυχοθεραπεία, η υποστηρικτική – διδακτική προσέγγιση είναι ιδιαίτερα σημαντική γιατί ουσιαστικά διασφαλίζει την αποτελεσματικότητα της φαρμακοθεραπείας και τη λειτουργικότητα του ασθενή. Επίσης, η αποκαλυπτική ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία είναι κατάλληλη για τα μεσοδιαστήματα των φάσεων, στις περιπτώσεις που ο χαρακτήρας του ασθενούς είναι συγκρουσιακός και παρεμποδίζεται η λειτουργικότητά του ή προδιαθέτει για υποτροπές. Γενικότερα, η θεραπευτική σχέση, η ψυχοθεραπεία και τελικά η ψυχοκοινωνική προσέγγιση, αποτελούν τη βάση από την οποία εξαρτάται η εξασφάλιση της συνέχισης της ποιότητας της ζωής του ασθενή.