Σχιζοφρένεια – Ψυχοκοινωνική Αποκατάσταση

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (Π.Ο.Υ.) ως Ψυχοκοινωνική Αποκατάσταση ορίζεται η διαδικασία η οποία διευκολύνει τις ευκαιρίες έτσι ώστε τα άτομα με έκπτωση λειτουργικότητας, ανίκανα ή ανάπηρα λόγω ψυχικών διαταραχών, να επιτύχουν ένα όσο το δυνατό καλύτερο επίπεδο ανεξάρτητης λειτουργίας στην κοινότητα.

Πρόκειται δηλαδή για μια συνεχή διαδικασία μάθησης και εκπαίδευσης με στόχο να αντιμετωπίζεται ο ασθενής ως ισότιμο μέλος της κοινωνίας.

Στα πλαίσια της Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης οι χρόνιοι πάσχοντες από σχιζοφρένεια μεταφέρονται από τις ψυχιατρικές κλινικές σε οικοτροφεία και ξενώνες όπου και διαμένουν. Ο στόχος των δομών αυτών είναι η αποασυλοποίηση, και αυτό επιτυγχάνεται με πολλούς τρόπους και παρεμβάσεις.

Συγκεκριμένα για την επιτυχή Ψυχοκοινωνική Αποκατάσταση χρειάζονται:

• 24ωρη παρουσία νοσηλευτικού προσωπικού στα οικοτροφεία και τους ξενώνες (μονάδες ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης)
• Παρουσία ψυχιάτρου, ψυχολόγου, κοινωνικού λειτουργού, και συνεργασία με παθολόγο
• Συνεχής και αέναη συνεργασία όλου του επιστημονικού προσωπικού τόσο εξατομικευμένη για κάθε ένοικο της δομής όσο και ομαδική για την οργάνωση της καθημερινότητας
• Ψυχοεκπαιδευτικές παρεμβάσεις με στόχο την ενημέρωση και την εκπαίδευση σχετικά με τη χρόνια αυτή διαταραχή, τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για τους ίδιους τους ασθενείς
• Ομάδες συζήτησης με τους πάσχοντες, αποσκοπώντας στη σύνδεση με την πραγματικότητα, την ενημέρωση για την καθημερινότητα και την αύξηση της αίσθησης του ανήκειν σε μια οικογένεια
• Ομάδες δημιουργικής απασχόλησης ώστε να ενισχύεται το αίσθημα της συνεργασίας και της αλληλεγγύης και του μοιράσματος εμπειριών
• Οργάνωση και υλοποίηση ομαδικών και εξατομικευμένων εξόδων από τη δομή στα πλαίσια εκδρομών
• Προσπάθειες ενίσχυσης της επαφής με συγγενείς
• Ατομικές συζητήσεις με τους ασθενείς με στόχο την εκμάθηση δεξιοτήτων διαπροσωπικής συνενόησης αλλά και δεξιοτήτων αυτοφροντίδας
• Συζητήσεις ατομικές για τις εμπειρίες των ασθενών και τις επιθυμίες τους με στόχο να αρθεί η μοναξιά που έχουν βιώσει ως έγκλειστοι στα ψυχιατρικά νοσοκομεία
• Ατομικές συζητήσεις αποσκοπώντας στην απόκτηση της εναισθησίας των ασθενών, δηλαδή στη βοήθεια να καταλάβουν από ποια διαταραχή πάχουν, πώς λέγεται, ποια φάρμακα χρειάζεται να παίρνουν και γιατί, καθώς και το λόγο για τον οποίο βρίσκονται στο οικοτροφείο και όχι στο σπίτι τους
• Ατομικές συζητήσεις με στόχο την αύξηση της αυτοαποτελεσματικότητας καθενός ενοίκου ξεχωριστά
• Ρύθμιση και αλλαγή της φαρμακευτικής αγωγής οποτεδήποτε αυτό κρίνεται απαραίτητο
• Παρακολούθηση των συμπτωμάτων κάθε ενοίκου με στόχο την πρόληψη υποτροπών
• Επαφή με την κοινότητα, έξοδοι για καφέ καθημερινά με ή χωρίς τη συνοδεία προσωπικού
• Ενημέρωση της κοινότητας για την καταπολέμηση του κοινωνικού στίγματος