Ψυχογενής Ανορεξία – Γενικά Χαρακτηριστικά

Η ψυχογενής ανορεξία αποτελεί μία ψυχική διαταραχή  που συγκαταλέγεται στις διαταραχές διατροφής. Το πάσχον άτομο από τη διαταραχή αυτή επιβάλει στον εαυτό του ασιτία με τη θέλησή του, καθώς φοβάται έντονα μήπως γίνει παχύ. Τα βασικά χαρακτηριστικά της νευρογενούς ανορεξίας είναι η άρνηση του ατόμου να  διατηρήσει ένα ελάχιστο φυσιολογικό βάρος, ο έντονος φόβος του μήπως παχύνει, διαταραχή στη σωματική εικόνα, σημαντική απώλεια βάρους, και αμηνόρροια στις γυναίκες.  Η έναρξή της διαταραχής έγκειται μεταξύ των 10 – 30 ετών, με αυξημένη συχνότητα μετά τα 13 έτη, και το 85% των περιπτώσεων να εμφανίζει τη διαταραχή σε ηλικία 13 – 20 χρονών Η προσωπικότητα των ασθενών αυτών χαρακτηρίζεται συνήθως από ακαμψία, τελειοθηρία, άγχος, ψυχαναγκαστικές κλοπές, κατάθλιψη και καθυστερημένη σεξουαλική ανάπτυξη. Οι σωματικές επιπλοκές από την απώλεια βάρους αφορούν στην καχεξία, στο καρδιαγγειακό σύστημα, στο πεπτικό και γαστρεντερικό σύστημα, στο δερματολογικό, στο μυοσκελετικό, στο αναπαραγωγικό, και στο νευροψυχιατρικό, ενώ οι σωματικές επιπλοκές από τις καθαρτικές συμπεριφορές αφορούν στο μεταβολικό σύστημα, στο πεπτικό – γαστρεντερολογικό, στο οδοντικό, καθώς και στο νευροψυχιατρικό. Παρόλο που η πρόγνωση της ψυχογενούς ανορεξίας είθισται να μην είναι καλή, ανάμεσα στους καλούς προγνωστικούς παράγοντες είναι η παραδοχή της πείνας, η λιγότερη άρνηση, και η βελτιωμένη αυτοεκτίμηση, ενώ ανάμεσα στους κακούς περικλείονται οι συγκρούσεις γονέων, η ψυχογενής βουλιμία, οι έμετοι, τα υπακτικά, τα ιδεοψυχαναγκαστικά, καταθλιπτικά κλπ συμπεριφοριολογικά συμπτώματα, και η άρνηση. Τέλος, η θεραπεία της μπορεί να γίνει είτε μέσω νοσηλείας, είτε μέσω ψυχοθεραπείας του ασθενή και της οικογένειάς του, είτε μέσω φαρμακοθεραπείας, είτε και με συνδυασμό αυτών.