Η Πρόγνωση της Ιδεοψυχαναγκαστικής Διαταραχής

Η πρόγνωση της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής δεν είναι εύκολα προβλέψιμη, καθώς λόγω της συγκεκαλυμμένης φύσης της συχνά υπάρχει καθυστέρηση πάνω από δέκα χρόνια ως προς την αναζήτηση θεραπευτικής βοήθειας από τους πάσχοντες (Hollander et al., 1996).

Ανάμεσα στους καλούς προβλεπτικούς παράγοντες συγκαταλέγονται η μεγαλύτερη ηλικία έναρξης της νόσου, η μέτρια βαρύτητα των συμπτωμάτων, η απουσία συνοσηρότητας με διαταραχές προσωπικότητας, η απουσία οικογενειακού ιστορικού, η μη ύπαρξη νοσηλείας, η απουσία παράδοξων ιδεών, η καλή προσαρμογή του ατόμου σε επαγγελματικό και κοινωνικό επίπεδο, η επεισοδιακή φύση των συμπτωμάτων, και η παρουσία εκλυτικού γεγονότος κατά την έναρξη (Starcevic, 2005).

Από την άλλη μεριά, παράγοντες που συνδέονται γενικότερα με κακή πρόγνωση της διαταραχής φαίνεται να είναι η υπαναχώρηση του ασθενούς σε τελετουργικές πράξεις – σε αντίθεση με την αντίσταση σε αυτές, η έναρξη της νόσου σε παιδική ηλικία, η ανάγκη νοσηλείας, η ύπαρξη παράλογων καταναγκασμών, οι παραληρητικές ιδέες, και η συννοσηρότητα με διαταραχές της προσωπικότητας (Nutt & Ballenger, 2003).