Τραπέζι Φαγητού: Ώρα επικοινωνίας της τρυφερότητας, της προσφοράς και της αγάπης

Το φαγητό εκτός από ένα μέσο να καλύψει κανείς τις βιολογικές του ανάγκες, αποτελεί και έναν τρόπο να μοιραστεί συναισθήματα με τους ανθρώπους τους οποίους προσκαλεί σε γεύμα. Πολύ συχνά, ανεξαρτήτως κουλτούρας, εθνικότητας, θρησκείας ή πολιτισμού, οι άνθρωποι τείνουν να μοιράζονται κοινές σημαντικές στιγμές μέσω ενός γεύματος. Καταστάσεις επισημοποίησης, συναντήσεις συζητήσεων, συναθροίσεις εορτασμών ποικίλων περιστάσεων, έχουν συνδυαστεί να συμβαίνουν γύρω από ένα τραπέζι φαγητού.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τα παραπάνω, το φαγητό φαίνεται να μπορεί νxα λάβει πολλές και διαφορετικές διαστάσεις – σημασίες, που περιγράφονται ως συναισθηματική ρύθμιση, άρνηση, ευχαρίστηση, ενοχή, αυτο-έλεγχος, αγάπη, σεξουαλικότητα, σχέσεις εξουσίας, και θρησκευτική ταυτότητα. Επίσης, χρησιμοποιείται ως μέσο επικοινωνίας αναφέροντας την ταυτότητα των ανθρώπων, τον τρόπο που αισθάνονται προς τους άλλους, και το πώς οι άλλοι τους κάνουν να αισθάνονται.

Τα συναισθήματα αποτελούν τη βασική κινητήρια δύναμη για τη ζωή του ανθρώπου.

Η αγάπη αποτελεί ένα από τα πιο βασικά πρωταρχικά συναισθήματα του ανθρώπου, και εκφράζεται μέσω της προσφοράς από το ένα άτομο στο άλλο με στόχο την ικανοποίηση αναγκών ή επιθυμιών, μοιραζόμενος μικρές στιγμές καθημερινότητας αλλά και εμπειρίες.

Την τρυφερότητα είναι πολύ σημαντικό να μπορεί κάθε άτομο και να την προσφέρει στα αγαπημένα του πρόσωπα αλλά και να την αποδέχεται, γιατί με αυτό τον τρόπο μπορεί να παίρνει αγάπη, χαρά, να αισθάνεται ο καθένας συναισθηματικά πιο πλήρης. Μπορεί να δοθεί από τους γονείς στα παιδιά τους, στα αδέρφια μεταξύ τους, από τον ένα σύντροφο στον άλλο σύντροφο, ανάμεσα στους φίλους, ανάμεσα στα ζώα, και γενικά μπορεί να εκδηλωθεί σε οποιουσήποτε είδους ανθρώπινη ή μη σχέση.

Η προσφορά περικλείει την αίσθηση του δούναι και λαβείν. Μέσω αυτής κάθε άτομο μπορεί να αισθανθεί ότι επικοινωνεί αυτό που νιώθει για ένα άλλο άτομο. Όταν η προσφορά συμβολίζεται μέσω ενός γεύματος, τότε μπορεί να λάβει όλες τις διαστάσεις που περιγράφησαν πιο πάνω.

Θα λέγαμε, συνοψίζοντας, ότι οι τροφές που επιλέγουμε είναι μεν απαραίτητες για την επιβίωσή μας και την ευημερία μας, αλλά λειτουργούν και ως σύμβολα σχεδόν σε όλες τις κοινωνικές περιστάσεις του ευρύτερου ή του εγγύτερου περιβάλλοντος ενός ατόμου.

“Αγαπάω το να τρώω καλό φαγητό. Αγαπάω τον εαυτό μου και προτιμώ να έχω επίγνωση του τι ακριβώς τρώω και πώς με κάνει αυτό να νιώθω, καθώς και του πώς θα ήθελα να νιώθουν οι γύρω μου όταν το προσφέρω”.